Η τακτική κατανάλωση καφέ ή τσαγιού μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου τόσο για εγκεφαλικό όσο και για άνοια, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS Medicine.

Οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και καιρό πολλά πιθανά οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση καφέ ιδίως, που περιλαμβάνουν από βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη έως τους χαμηλότερους κινδύνους για καρδιακή ανεπάρκεια, ακανόνιστο καρδιακό ρυθμό και ηπατική νόσο. Αν και το τσάι δεν έχει γίνει αντικείμενο τόσων ερευνών που έχουν δημοσιευτεί σε μεγάλα περιοδικά, μια μελέτη πριν από αρκετά χρόνια διαπίστωσε ότι η κατανάλωση καφέ και τσαγιού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.

Η συνδυασμένη επίδραση κατανάλωσης των δύο ροφημάτων

Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν για το εάν η κατανάλωση καφέ ή τσαγιού μπορεί να συνδέεται με τον κίνδυνο για δύο δυνητικά καταστροφικά προβλήματα του εγκεφάλου: το εγκεφαλικό και την άνοια. Σημείωσαν ότι ενώ προηγούμενες μελέτες εξέτασαν τις ξεχωριστές πιθανές επιδράσεις του καφέ και του τσαγιού, πολύ λίγες μελέτες εξέτασαν τη συνδυασμένη επίδραση της κατανάλωσης και των δύο ροφημάτων. Έτσι, για αυτήν τη μελέτη, εξέτασαν τόσο τις ξεχωριστές όσο και τις συνδυασμένες επιδράσεις της κατανάλωσης καφέ και τσαγιού στο εγκεφαλικό επεισόδιο, την άνοια και την άνοια μετά από εγκεφαλικό.

Οι συμμετέχοντες ήταν 365.682 άτομα που ζούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και ήταν από 50 έως 74 ετών όταν εγγράφηκαν σε μια γενική μελέτη υγείας που ονομάζεται UK Biobank. Συμμετείχαν στη μελέτη μεταξύ 2006 και 2010 και παρακολουθήθηκαν μέχρι το 2020. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου παρακολούθησης, οι ερευνητές εξέτασαν νέες περιπτώσεις εγκεφαλικού και άνοιας και συνέκριναν αυτά τα αποτελέσματα με την κατανάλωση καφέ και τσαγιού από τους συμμετέχοντες με βάση ένα ερωτηματολόγιο διατροφικών συνηθειών στην αρχή της μελέτης.

Όταν εξέτασαν τη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αυτών των ποτών και του εγκεφαλικού ή της άνοιας, οι ερευνητές προσαρμόστηκαν για πολλούς διαφορετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο για εγκεφαλικό και άνοια, όπως το φύλο, η ηλικία, η εθνικότητα, το επίπεδο εισοδήματος, ο δείκτης μάζας σώματος, η σωματική δραστηριότητα, η πρόσληψη αλκοόλ, η χρήση καπνού, η κατανάλωση αναψυκτικών με ζάχαρη και καταστάσεις υγείας όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και η υπέρταση.

Η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων καφέ και τσαγιού συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο για άνοια

Κατά τη διάρκεια μιας διάμεσης περιόδου παρακολούθησης 11,4 ετών μέχρι τη διάγνωση, 5.079 συμμετέχοντες ανέπτυξαν άνοια και 10.053 έπαθαν εγκεφαλικό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σχέση μεταξύ της κατανάλωσης καφέ ή τσαγιού και της άνοιας ή του εγκεφαλικού δεν ήταν γραμμική. Με άλλα λόγια, η υψηλότερη ή χαμηλότερη πρόσληψη αυτών των ροφημάτων δεν ταίριαζε πάντα με χαμηλότερο κίνδυνο για άνοια ή εγκεφαλικό.

Ο χαμηλότερος κίνδυνος και για τις δύο καταστάσεις παρατηρήθηκε σε άτομα που έπιναν δύο έως τρία φλιτζάνια καφέ ή τρία έως πέντε φλιτζάνια τσάι την ημέρα ή τέσσερα έως έξι φλιτζάνια συνδυασμού καφέ και τσαγιού. Σε σύγκριση με άτομα που δεν έπιναν τσάι ή καφέ, εκείνοι που έπιναν δύο με τρία φλιτζάνια καφέ και δύο με τρία φλιτζάνια τσάι κάθε μέρα είχαν 32% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό και 28% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια. Επιπλέον, τα άτομα που έπιναν τρία έως έξι φλιτζάνια συνδυασμό καφέ και τσαγιού είχαν 48% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια μετά από εγκεφαλικό.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση μέτριων ποσοτήτων καφέ ή τσαγιού, χωριστά ή σε συνδυασμό, συνδέθηκε με χαμηλότερο κίνδυνο τόσο για εγκεφαλικό όσο και για άνοια. Οι κύριοι περιορισμοί της μελέτης, σημείωσαν, ήταν ότι βασίστηκε στην αναφερόμενη κατανάλωση καφέ και τσαγιού στην αρχή της μελέτης, κάτι που μπορεί να μην αντικατοπτρίζει απόλυτα τις συνήθειες των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου παρακολούθησης. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχουν μη μετρήσιμοι παράγοντες που επηρεάζουν τόσο την κατανάλωση καφέ και τσαγιού όσο και τον κίνδυνο εγκεφαλικού και άνοιας των συμμετεχόντων, όπως χαρακτηριστικά προσωπικότητας και παράγοντες τρόπου ζωής.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management