Οι κορυφαίοι ενδοκρινολόγοι της Ινδίας μίλησαν για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον διαβήτη σε μια χώρα με ανεπαρκείς πόρους κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας στο ATTD 2023 στο Βερολίνο της Γερμανίας. Ο Δρ Banshi Saboo, ενδοκρινολόγος στο Dia-Care στην Ινδία, προλόγισε την ομιλία λέγοντας: “Η Ινδία έχει το 17% του παγκόσμιου ‘φορτίου’ του διαβήτη και το 57% αυτών των ενηλίκων με διαβήτη είναι αδιάγνωστοι”.

Σημείωσε δε ότι παρά την πρόοδο στα φάρμακα για τον διαβήτη, το ποσοστό των ατόμων με A1C πάνω από 9% έχει αυξηθεί από 12,6% το 1999 σε 15,5% το 2014, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά δημοσίευμα του diaTribe.org.

Ο Δρ Rakesh Parikh, επικεφαλής ενδοκρινολόγος στην Τζαϊπούρ της Ινδίας, πρόσθεσε ότι οι άνθρωποι ινδικής καταγωγής αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2 σε μικρότερη ηλικία και με χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος. Εξήγησε ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ινδοί έχουν υψηλή ποσότητα λίπους στο σώμα τους και είναι φυσικά πιο ανθεκτικοί στην ινσουλίνη.

Ιατρική ακριβείας για τον διαβήτη στην Ινδία

Οι συνεχείς συσκευές παρακολούθησης γλυκόζης (CGM) χρησιμοποιούνται ευρέως στις δυτικές χώρες για να παρέχουν εξατομικευμένες και εφαρμόσιμες πληροφορίες. Ωστόσο, ως αναπτυσσόμενη χώρα, η Ινδία δεν διαθέτει τους πόρους για να παρέχει στα άτομα με διαβήτη συνεπή πρόσβαση σε CGM.

Ο Δρ Amit Gupta, διευθυντής του Κέντρου Φροντίδας για τον Διαβήτη στην Ινδία, συζήτησε τη σημασία της ιατρικής ακριβείας κατά την εξέταση της διαχείρισης του διαβήτη. Μοιράστηκε πώς ένας από τους ασθενείς του είχε αυξανόμενη A1C, αλλά δεν συνειδητοποίησε τι προκαλούσε την αλλαγή. Αφού αυτός ο ασθενής δοκίμασε ένα CGM για δύο εβδομάδες, ο Gupta παρατήρησε ότι υπήρχε μια αύξηση του χρόνου πάνω από το εύρος τιμών τη νύχτα.

Ο Gupta εξήγησε, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ότι “η μόνη παρέμβαση που χρειαζόταν αυτός ο ασθενής ήταν η συμβουλή να μην τρώει υδατάνθρακες μετά τα μεσάνυχτα. Έτρωγε τακτικά ένα σνακ στις 2 τα ξημερώματα”.

Ελλειψη πόρων

Ο Parikh τόνισε ότι ορισμένες περιοχές της Ινδίας αντιμετωπίζουν τρομερή έλλειψη γιατρών και ότι κατά μέσο όρο, η Ινδία έχει μόνο ένα γιατρό για κάθε 11.082 άτομα, που είναι λιγότερο από το 1/10 αυτών που συνιστά ο Παγκόσμιος Οργανισμος Υγείας. Επιπλέον, η Ινδία ξοδεύει μόνο το 3% του ΑΕΠ της στην υγειονομική περίθαλψη, μεταξύ των χαμηλότερων στον κόσμο. Σε συνδυασμό με την έλλειψη συνεπούς ασφαλιστικής κάλυψης, οι περισσότεροι Ινδοί αναγκάζονται να πληρώσουν από την τσέπη τους για ιατρική περίθαλψη.

“Παρά αυτούς τους περιορισμούς, χρησιμοποιούμε την καινοτομία για να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις”, είπε ο Parikh. Τόνισε πώς οι Ινδοί αναπτύσσουν αυτοσχέδιες λύσεις που “προέρχονται από την ανάγκη να έχουν να κάνουν με σπάνιους πόρους”.

Από το ζέσταμα τσαγιού μέχρι την οδήγηση μιας οικογένειας με μοτοσικλέτα, οι Ινδοί εξασκούν την επινοητικότητα σε διάφορες καθημερινές καταστάσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο η Ινδία έχει επενδύσει περισσότερους πόρους σε υποσχόμενες νεοφυείς επιχειρήσεις υγείας, όπως αυτές που αφορούν την τηλεϊατρική, τον έλεγχο νευροπάθειας και τα εξατομικευμένα προϊόντα φροντίδας του διαβήτη.

Συζητώντας για φορητές συσκευές με προγράμματα προληπτικής φροντίδας, ο Parikh είπε: “Μπορείτε να ξοδέψετε μόλις το 5% του ποσού που ξοδεύετε σε ένα ρολόι Apple και θα καθοδηγήσει τους ασθενείς στην άσκηση που πρέπει να κάνουν”.
Ο Δρ. Jothydev Kesavadev, ο πρόεδρος του Κέντρου Ερευνών Διαβήτη στην Κεράλα της Ινδίας, ολοκλήρωσε τη συνεδρία συζητώντας πώς οι Ινδοί δημιουργούν συχνότερα υβριδικά συστήματα κλειστού βρόγχου DIY χρησιμοποιώντας αντλίες και πομπούς παλαιότερων γενεών. Τόνισε ότι οι Ινδοί γιατροί θα πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με αυτή τη διαδικασία, ώστε να μπορούν να βεβαιωθούν ότι οι ασθενείς τους είναι ασφαλείς.