Τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 δεν τα πηγαίνουν χειρότερα σε σχέση με εκείνα χωρίς διαβήτη όσον αφορά τη συνολική εκπαιδευτική απόδοση, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes Care.

Για τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1, η μετάβαση στο σχολείο μπορεί να παρουσιάσει πολλές προκλήσεις. Αυτές κυμαίνονται από τη διαταραχή ρουτίνας της παρακολούθησης της γλυκόζης στο αίμα μέχρι την αντιμετώπιση διατροφικών ζητημάτων και καταστάσεων όπως η υψηλή ή χαμηλή γλυκόζη στο αίμα. Εκτός από αυτά τα ως επί το πλείστον αναπόφευκτα ζητήματα, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σχολικές περιφέρειες μπορεί να θέτουν νομικά αμφισβητήσιμα εμπόδια όπως η ενθάρρυνση μαθητών με διαβήτη να φοιτήσουν σε ορισμένα σχολεία ή η επικοινωνία με τους γονείς για να αντιμετωπίσουν προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει μια σχολική νοσοκόμα.

Για την τελευταία μελέτη, ερευνητές στη Βρετανία εξέτασαν διάφορες μετρήσεις της εκπαιδευτικής απόδοσης σε παιδιά με διαβήτη τύπου 1 και στους συνομηλίκους τους χωρίς διαβήτη. Χρησιμοποίησαν δεδομένα από το 2009 έως το 2016, τα οποία προέρχονταν από οκτώ διαφορετικές ακαδημαϊκές κοόρτες (ομάδες μαθητών στο ίδιο επίπεδο τάξης). Στη μελέτη συμμετείχαν 1.212 παιδιά με διαβήτη τύπου 1 και 263.426 παιδιά χωρίς διαβήτη. Τα αποτελέσματα που εξέτασαν οι ερευνητές περιελάμβαναν τις σχολικές απουσίες σε παιδιά ηλικίας 6 έως 16 ετών, τις εκπαιδευτικές επιδόσεις στην ηλικία των 16 ετών και τη συνέχιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ηλικία 18 ετών και άνω.

Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές εκπαιδευτικές διαφορές σε παιδιά με διαβήτη τύπου 1

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Diabetes Self – Management, oι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνολικά, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα εκπαιδευτικά αποτελέσματα μεταξύ των παιδιών με διαβήτη τύπου 1 και εκείνων χωρίς διαβήτη. Παρά το γεγονός ότι τα άτομα με διαβήτη είχαν κατά μέσο όρο περίπου εννέα περισσότερες απουσίες από το σχολείο κάθε χρόνο.

Ωστόσο, σε υποομάδες παιδιών με διαβήτη, υπήρχαν κάποιες σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα. Τα παιδιά με διαβήτη που είχαν τον καλύτερο έλεγχο του διαβήτη (όπως μετρήθηκε με την A1C) έτειναν να έχουν καλύτερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα σε σύγκριση τα παιδιά χωρίς διαβήτη. Επίσης, εκείνα με τον χειρότερο έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα είχαν χειρότερα εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Αυτές οι διαφορές μπορεί να οφείλονται ή να μην οφείλονται άμεσα στον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα. Αντίθετα, μπορεί να αντικατοπτρίζουν διαφορές στον πλούτο ή άλλους πόρους ή τα κίνητρα των γονέων και μαθητών όσον αφορά τόσο στον έλεγχο του διαβήτη όσο και στη σχολική απόδοση.