Μια νέα συστηματική ανασκόπηση διαπίστωσε ότι ο διαβήτης τύπου 1 στα κορίτσια είναι πιο .. σκληρός σε σχέση με τα αγόρια. Η επιστημονική εργασία, η οποία εξέτασε πολλές προηγούμενες μελέτες με δεδομένα από δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, έδειξε ότι τα νεαρά κορίτσια με την πάθηση τείνουν να έχουν φτωχότερο μεταβολικό έλεγχο και να αντιμετωπίζουν περισσότερες διαβητικές επιπλοκές.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 14 Φεβρουαρίου στο Diabetologia και σε αυτή αναφέρεται αναλυτικά δημοσίευμα του diabetesdaily.com. Είχε προηγηθεί παρουσίαση των αποτελεσμάτων από την κύρια συγγραφέα στην ετήσια συνάντηση του 2022 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Στοκχόλμη της Σουηδίας.

Πολλαπλές μελέτες για τον διαβήτη τύπου 1 και το προσδόκιμο ζωής έχουν δείξει ότι οι γυναίκες βιώνουν πρόωρο θάνατο νωρίτερα σε σύγκριση τους άνδρες. Και μια ανασκόπηση του 2015 που αναφέρεται στην παρουσίαση του EASD διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που ο διαβήτης τύπου 1 είναι στη ζωή τους είχαν 40% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες, κυρίως σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο θανατηφόρου καρδιαγγειακής νόσου.

Δεν ήταν, όμως, γνωστό εάν η διαφορά στη μεταβολική υγεία έφτανε μέχρι την παιδική ηλικία. Η Silvia de Vries των Ιατρικών Κέντρων του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ συνεργάστηκε με συναδέλφους για να το ανακαλύψει. “Ξεσκόνισαν” την ιατρική βιβλιογραφία, εντοπίζοντας 90 μελέτες με δεδομένα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν να διευκρινιστεί η απάντηση.

Διαβήτης τύπου 1 και κορίτσια: Εντυπωσιακά τα αποτελέσματα:

• Τα κορίτσια με T1D είχαν υψηλότερο μέσο όρο σακχάρου στο αίμα (6,4 mmol/mol, περίπου 0,5% στην κλίμακα A1C πιο οικεία στους Αμερικανούς), τόσο κατά τη διάγνωση όσο και αργότερα, κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
• Τα κορίτσια ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν διαβητική κετοξέωση (DKA), τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη διάγνωση. Τα περιστατικά DKA ήταν επίσης πιο σοβαρά, κατά μέσο όρο.
• Τα κορίτσια χρησιμοποιούσαν περισσότερη ινσουλίνη.
• Τα κορίτσια παρουσίασαν υψηλότερο ποσοστό αγγειακών επιπλοκών, όπως η νεφροπάθεια.
• Οι περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι τα κορίτσια με T1D είχαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) συγκριτικά με τα αγόρια.
• Οι περισσότερες μελέτες έδειξαν ότι τα έφηβα κορίτσια είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν ανθυγιεινά επίπεδα χοληστερόλης.
• Τα κορίτσια παρουσίασαν υψηλότερο ποσοστό συννοσηρότητας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του θυρεοειδούς και της κοιλιοκάκης, δύο αυτοάνοσες διαταραχές κοινές σε άτομα με T1D.
• Τα κορίτσια ανέφεραν χαμηλότερη ποιότητα ζωής και μεγαλύτερα ποσοστά διαβήτη.

Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι τα αγόρια ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν υπογλυκαιμία σε σχέση με τα κορίτσια, μια πιθανή συνέπεια του χαμηλότερου συνολικού σακχάρου στο αίμα τους.

Για ποιο λόγο τα κορίτσια ταλαιπωρούνται περισσότερο

Ποια είναι η πιο πιθανή αιτία για αυτές τις ανισότητες; Δυστυχώς, η μελέτη δε σχεδιάστηκε για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Θα απαιτηθεί μελλοντική μελέτη για να εξηγηθούν οι διαφορές.

Στην παρουσίασή της στο συνέδριο της EASD, η De Vries προσέφερε μερικές εικασίες σχετικά με τους λόγους πίσω από αυτές τις ανισότητες:

• Τα κορίτσια και τα αγόρια παρουσιάζουν διαφορές “στη σύσταση του σώματος και την κατανομή του λίπους”, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τον διαβήτη να συμπεριφέρεται διαφορετικά σε κάθε φύλο. Το γεγονός ότι τα κορίτσια έχουν υψηλότερα γλυκαιμικά επίπεδα και υψηλότερα ποσοστά DKA κατά τη διάγνωση υποδηλώνει ότι αυτές οι μεταβολικές διαφορές μπορεί να είναι παρούσες από τις πρώτες μέρες της νόσου, πριν από την εφηβεία σε πολλές περιπτώσεις.
• Οι γονείς και οι φροντιστές μπορεί να καθυστερήσουν να αναζητήσουν θεραπεία για τα κορίτσια παρά για τα αγόρια. Θα μπορούσε να υπάρχει κάτι σχετικά με τη φυσιολογία των αγοριών που απλώς κάνει πιο αισθητά τα πρώιμα συμπτώματα της οξείας υπεργλυκαιμίας. Ή τα ίδια συμπτώματα μπορεί να ερμηνεύονται διαφορετικά από τους ενήλικες – μια “προκατάληψη θεραπείας” που μπορεί να οδηγήσει στο να παρέχουν λιγότερο αποτελεσματική φροντίδα στα κορίτσια οι γονείς ή οι γιατροί.
• Οι φυσιολογικές διαφορές μεγεθύνονται κατά την εφηβεία, μια περίοδο έντονων ορμονικών αλλαγών που φέρνουν σημαντικές δυσκολίες στη διαχείριση της γλυκόζης στους εφήβους. Όμως γνωρίζουμε ότι τα κορίτσια παρουσιάζουν μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη κατά την εφηβεία, ίσως επειδή η τεστοστερόνη σχετίζεται με βελτιωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Στην εφηβεία, φυσικά, είναι, επίσης, η αρχή του εμμηνορυσιακού κύκλου, μια μηνιαία πρόκληση για τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα.
• Οι συμπεριφορικές και πολιτισμικές διαφορές θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο στα αποκλίνοντα αποτελέσματα. Τα κορίτσια είναι πολύ πιο πιθανό σε σχέση με τα αγόρια να εμφανίσουν προβλήματα ψυχικής υγείας κατά την εφηβεία, κάτι που είναι πιθανό να επηρεάσει τη διαχείριση του γλυκαιμικού δείκτη. Για παράδειγμα, τα κορίτσια είναι συντριπτικά πιο πιθανό να υποφέρουν από “διαβουλιμία”, μια διατροφική διαταραχή του διαβήτη τύπου 1.