Διαβήτης τύπου 1 και κίνδυνος από το μέγεθος του παιδικού σώματος

Διαβήτης τύπου 1 και κίνδυνος από το μέγεθος του παιδικού σώματος

Διαβήτης τύπου 1 και κίνδυνος από το μέγεθος του παιδικού σώματος

Ο διαβήτης τύπου 1 σε όλη τη ζωή ενός ατόμου συνδέεται με το μέγεθος του σώματος κατά την παιδική ηλικία – δείκτης υπέρβαρου και παχυσαρκίας – σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications.

Όπως γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης, η συχνότητα του διαβήτη τύπου 1 έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ο διαβήτης τύπου 1 αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, πρώτα μειώνοντας, και μετά εξαλείφοντας την ικανότητα του οργάνου να παράγει ινσουλίνη. Δεδομένου ότι η ινσουλίνη είναι απαραίτητη για την αποθήκευση και τη χρήση της γλυκόζης, τα άτομα με την πάθηση εξαρτώνται από εξωτερική ινσουλίνη για να επιβιώσουν.

Ο διαβήτης τύπου 1 και οι υποθέσεις αύξησής του

Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις που έχουν προταθεί από τους επιστήμονες για να εξηγήσουν γιατί ο διαβήτης τύπου 1 έχει αυξηθεί. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η σύνθεση των βακτηρίων του εντέρου των ανθρώπων έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου λόγω διατροφικών παραγόντων και παραγόντων υγιεινής, με το ανοσοποιητικό σύστημα να ανταποκρίνεται διαφορετικά σε αυτό το βακτηριακό περιβάλλον στο σώμα. Άλλες πιθανές εξηγήσεις περιλαμβάνουν αυξανόμενα ποσοστά ιογενών λοιμώξεων που ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα σε άτομα που αναπτύσσουν τύπου 1 και μείωση των επιπέδων βιταμίνης D κυρίως λόγω λιγότερης έκθεσης στον ήλιο.

Μια άλλη υπόθεση, ωστόσο, είναι ότι τα αυξανόμενα επίπεδα παιδικής παχυσαρκίας θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην “ευθραυστότητα” των παγκρεατικών β-κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη νωρίς στη ζωή, καθιστώντας τα πιο επιρρεπή σε επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η τελευταία μελέτη

Για την τελευταία ανάλυση, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στην Αγγλία ενδιαφέρθηκαν να διερευνήσουν εάν τα δεδομένα υποστηρίζουν την ιδέα ότι η παιδική παχυσαρκία θα μπορούσε να βρίσκεται πίσω από την παρατηρούμενη αύξηση του διαβήτη τύπου 1. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποίησαν δεδομένα από πολλαπλές μελέτες – γνωστές ως μετα-ανάλυση – με συνολικά 15.573 συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 1 και 158.408 συμμετέχοντες χωρίς διαβήτη.

Οι ερευνητές είχαν στόχο να ανακαλύψουν εάν ένα μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος κατά την παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 1 σε όλη τη ζωή, εφαρμόζοντας μια τεχνική που ονομάζεται Μενδελική τυχαιοποίηση. Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει την άμεση εξέταση της επίδρασης όχι άμεσα του παιδικού μεγέθους σώματος, αλλά των γονιδίων που συνδέονται με το μέγεθος του σώματος της παιδικής ηλικίας, στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1.

Δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιλέξουν τα γενετικά χαρακτηριστικά που κληρονομούν, αυτή η τεχνική είναι ένας τρόπος για να εστιάζουν οι ερευνητές απευθείας στον τρόπο με τον οποίο ένα χαρακτηριστικό (μέγεθος σώματος της παιδικής ηλικίας) συνδέεται με ένα αποτέλεσμα (ανάπτυξη διαβήτη τύπου 1) χωρίς να χρειάζεται να ληφθεί υπόψη ο τρόπος με τον οποίο άλλοι παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Τέτοιοι παράγοντες είναι η διατροφή, η κοινωνική και οικονομική κατάσταση ή άλλες καταστάσεις υγείας.

Το μεγαλύτερο μέγεθος σώματος της παιδικής ηλικίας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 1

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε διαφορά μεταξύ μιας κατηγορίας μικρότερου και μεγαλύτερου μεγέθους σώματος, οι συμμετέχοντες είχαν 2,05 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 σε όλη τη ζωή. Όταν οι ερευνητές προσάρμοσαν για το μέγεθος του σώματος των συμμετεχόντων κατά τη γέννηση και κατά την ενηλικίωση, η σχέση μεταξύ του μεγέθους του σώματος της παιδικής ηλικίας και του κινδύνου διαβήτη έγινε ακόμη πιο ισχυρή.

Ο διαβήτης τύπου 1 δεν ήταν η μόνη πάθηση υγείας που οι ερευνητές βρήκαν ότι συνδέθηκε με αυτόν τον τρόπο με το μέγεθος του σώματος της παιδικής ηλικίας. Βρήκαν, επίσης, παρόμοιες συνδέσεις με το άσθμα, το έκζεμα και τον υποθυρεοειδισμό. Διαπίστωσαν, όμως, σε αντίθεση με την περίπτωση του διαβήτη τύπου 1, ότι η προσαρμογή για το μέγεθος του σώματος αργότερα στη ζωή είχε ως αποτέλεσμα μια ασθενέστερη σχέση μεταξύ του μεγέθους του σώματος της παιδικής ηλικίας και αυτών των άλλων καταστάσεων υγείας.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management

Σχετικά άρθρα

Newsletter

Μάθε πρώτος για τα νέα του διαβήτη μέσα από τα μηνιαία Newsletter μας

Μετάβαση στο περιεχόμενο