Μια μελέτη από την Ιρλανδία, με 4.606 διαβητικούς ενήλικες, πρόσφατα δημοσιευμένη στο περιοδικό “BMJ Open Diabetes Research & Care”, διαπίστωσε ότι το 42% των ασθενών με διαβήτη πάσχει επίσης από διαβητική νεφρική νόσο και συγκεκριμένα, το 23,4% μεταξύ αυτών με διαβήτη τύπου 1 και το 47,9% μεταξύ αυτών με διαβήτη τύπου 2. Η ταχεία μείωση της σπειραματικής διήθησης (δηλαδή της νεφρικής λειτουργίας) ήταν συχνότερη στο διαβήτη τύπου 2 από ό,τι στο διαβήτη τύπου 1 (32,8% έναντι 14%).

Παράγοντες που σχετίζονται με την ταχεία εκτιμώμενη μείωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης ήταν η μεγαλύτερη ηλικία, ο μεγαλύτερος αριθμός λήψης αντιυπερτασικών φαρμάκων, η υψηλότερη αλβουμινουρία, η αλκαλική φωσφατάση ορού, η TSH, η μεταβλητότητα στη συστολική αρτηριακή πίεση, η διαστολική αρτηριακή πίεση, η χαμηλότερη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, η LDL-χοληστερόλη και η έλλειψη συνταγογράφησης αναστολέα του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης ή αναστολέα των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης.

Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη επείγουσας παρέμβασης σε ενήλικες με διαβήτη, με βελτιστοποίηση των στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας τους. “Ο σχετικά υψηλός επιπολασμός των διαβητικών νεφρικών παθήσεων και της ταχείας επιδείνωσης σε μια καλά διαχειριζόμενη ομάδα ενήλικων με διαβήτη υπογραμμίζει την ανάγκη επείγουσας παρέμβασης στη δημόσια υγεία και βελτιστοποίησης των στρατηγικών πρόληψης / θεραπείας των διαβητικών νεφρικών νόσων”, έγραψαν οι συγγραφείς.