Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που ο κόσμος μπήκε σε lockdowns, και ακόμη και αφού έχουν ήδη ανοίξει αρκετές περιοχές σε κάποιο βαθμό, η ζωή για τους περισσότερους είναι ασυνήθιστη. Για τα άτομα με διαβήτη, μια ασθένεια που επηρεάζεται έντονα από τον τρόπο ζωής, οι αλλαγές που προκλήθηκαν από την πανδημία είναι μεγάλες.

Ηταν μεγάλη πρόκληση το πώς αυτή η περίεργη χρονιά θα επηρέαζε τη γλυκαιμική διαχείριση σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Από τη μία πλευρά, η πανδημία έφερε οικονομική καταστροφή, άγχος, κλείσιμο γυμναστηρίων και κέντρων άσκησης και μια ανοδική τάση της συναισθηματικής διατροφής. Από την άλλη, ο χρόνος στο σπίτι ίσως έδωσε μια ευκαιρία στα άτομα με διαβήτη να δώσουν προσοχή στη διαχείριση της κατάστασής τους και να δημιουργήσουν υγιείς ρουτίνες.

Μια νέα μελέτη για παιδιά από τη Μεγάλη Βρετανία με διαβήτη τύπου 1 έδειξε ότι συνολικά η επίδραση ήταν θετική. Κοιτάζοντας τους μήνες πριν και μετά την καραντίνα που ξεκίνησε στα τέλη Μαρτίου 2020, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η HbA1c βελτιώθηκε και τα σάκχαρα στο αίμα ήταν πιο συχνά σε φυσιολογικό εύρος.

Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, ο Δρ Neil Lawrence του Sheffield Children’s Hospital NHS Foundation Trust, δήλωσε ότι “τα παιδιά και οι οικογένειες βρήκαν ευκολότερο να διαχειριστούν αυτήν την ασθένεια όταν αναγκάστηκαν να μείνουν στο σπίτι”. Τα αποτελέσματα δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμη, αλλά παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ενδοκρινικής Εταιρείας.

Για το συγκεκριμένο θέμα, υπήρξαν πολλές μελέτες. Αν και τα αποτελέσματα δεν συμφωνούν, πολλά έχουν διαπιστώσει ότι ο γλυκαιμικός έλεγχος βελτιώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημικής χρονιάς. Στην Ιταλία, παιδιά και ενήλικες, όχι όμως έφηβοι, με διαβήτη τύπου 1 απολάμβαναν βελτιωμένο σάκχαρο στο αίμα. Δύο μελέτες από την Ισπανία διαπίστωσαν μεγάλες βελτιώσεις σε όλους τους ασθενείς, με έναν ερευνητή να υποδηλώνει ότι “αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το να έχεις περισσότερο χρόνο για αυτοδιαχείριση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου βραχυπρόθεσμα”. Στον αντίποδα, πολλές άλλες μελέτες δεν διαπίστωσαν σημαντικές διαφορές πριν ή μετά την πανδημία.

Καλύτερη διαχείριση οι πλούσιοι

Τουλάχιστον μία μελέτη ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητη στο γεγονός ότι η επίδραση της πανδημίας στο διαβήτη μπορεί να διαφέρει από τον ένα πληθυσμό στον άλλο. Μια σκωτσέζικη μελέτη που δημοσιεύθηκε το καλοκαίρι διαπίστωσε μέτριες βελτιώσεις της γλυκαιμίας συνολικά στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1. Δυστυχώς, όταν οι ασθενείς ταξινομήθηκαν για κοινωνικοοικονομική κατάσταση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αποτελέσματα διαφέρουν σημαντικά για όσους έχουν οικονομική άνεση και όσους δεν έχουν.

Ακόμη και σε χώρες με ισχυρά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, οι πλουσιότεροι ασθενείς έχουν γενικά καλύτερους αριθμούς γλυκόζης στο αίμα. Η διαφορά είναι ακόμη μεγαλύτερη σε χώρες με σημαντικές ανισότητες πλούτου. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η πανδημία θα μπορούσε να επιδεινώσει αυτό το κενό, ίσως διαχωρίζοντας τον κόσμο του διαβήτη σε αυτούς που θα μπορούσαν να δουλέψουν από το σπίτι και να αντέξουν οικονομικά όλα τα φάρμακα και τον εξοπλισμό τους συγκριτικά με όσους τα βγάζουν πέρα μετά βίας.

Ενα εμφατικό παράδειγμα αυτού του χάσματος είναι μια μικρή μελέτη από την Ινδία, η οποία διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 παρουσίασαν καταστροφική πτώση του γλυκαιμικού ελέγχου. Ο μέσος όρος A1c επιδεινώθηκε από 8,8% σε 10,0%. Γιατί τα πράγματα έγιναν τόσο άσχημα; Οι συγγραφείς πρότειναν ότι οι αριθμοί αυτοί αυξήθηκαν στα ύψη “κυρίως λόγω μη διαθεσιμότητας ινσουλίνης / ταινιών κατά την περίοδο καραντίνας”. Πρόκειται για κάτι τρομακτικό και δεν είναι απλώς πρόβλημα σε αναδυόμενες οικονομίες όπως η Ινδία – στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι υψηλές τιμές της ινσουλίνης ανάγκασαν πολλούς να εκτιμήσουν το φάρμακο που τους σώζει τη ζωή.

ο Δρ. Lawrence πρότεινε ότι τα καλά νέα από τη μελέτη του σχετικά με τα παιδιά με διαβήτη τύπου 1 μπορούν να βοηθήσουν στην ανάδειξη των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς καθημερινά.

Με πληροφορίες από a sweet life