Πολλοί ιατρικοί οργανισμοί, όπως η Αμερικανική Ένωση Διαβήτη και το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, προτρέπουν ο προληπτικός έλεγχος για διαβήτη κύησης να γίνεται σε όλες τις έγκυες γυναίκες. Ο διαβήτης κύησης είναι μια προσωρινή, συνήθως, μορφή διαβήτη που εμφανίζεται σε περίπου μία στις 10 έγκυες γυναίκες. Αλλά το ερώτημα που παραμένει είναι: Πότε πρέπει να γίνει ένας τέτοιος προληπτικός έλεγχος;

Το 2014, η Αμερικανική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών (USPSTF), η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως “ανεξάρτητη, εθελοντική ομάδα εθνικών εμπειρογνωμόνων στην πρόληψη ασθενειών και την τεκμηριωμένη ιατρική”, εξέτασε ακριβώς αυτό το ερώτημα. Συνιστούσε σε όλες τις γυναίκες να γίνεται προληπτικός έλεγχος για διαβήτη κύησης στις 24 εβδομάδες της εγκυμοσύνης, ακόμη και αν δεν έχουν συμπτώματα.

Επτά χρόνια αργότερα, το USPSTF επανεξέτασε το ζήτημα και δημοσίευσε την έκθεσή του στο JAMA, το περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης. Η ομάδα εργασίας, με επικεφαλής την Karina W. Davidson, PhD, από τα Ινστιτούτα Feinstein για την Ιατρική Έρευνα στη Νέα Υόρκη, βασίστηκε στην ανάλυσή της σε μια τεκμηριωμένη έκθεση που πραγματοποιήθηκε από την Jennifer Pillay, MSc, του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα και τους συναδέλφους της.

Αυτή η έκθεση ήταν το αποτέλεσμα μιας έρευνας σε 76 μελέτες που ερεύνησαν τον έλεγχο διαβήτη κύησης. Περίπου 20 από αυτές τις μελέτες μεταφέρθηκαν από την έκθεση USPSTF του 2014. Οι υπόλοιπες ήταν καινούργιες.

Σύσταση: Ο προληπτικός έλεγχος για διαβήτη κύησης ξεκινά στις 24 εβδομάδες

Η νέα έκθεση της ομάδας εργασίας βρήκε επαρκή στοιχεία ότι ο έλεγχος διαβήτη κύησης βελτιώνει την υγεία τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού. Επίσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι θεραπείες για διαβήτη κύησης (διατροφή ή ιατρικές θεραπείες ή και τα δύο) σχετίζονται με βελτιώσεις στα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο έλεγχος οδήγησε σε χαμηλότερα ποσοστά καισαρικής τομής, τον τραυματισμό κατά τη γέννηση γνωστή ως δυστοκία ώμου, άλλους τραυματισμούς κατά τη γέννηση, μακροσωμία (ένα μωρό μεγαλύτερο από τον μέσο όρο) και την ανάγκη για εντατική φροντίδα βρεφών.

Η έκθεση ολοκληρώθηκε συνεχίζοντας να προτείνει ότι ο έλεγχος διαβήτη κύησης ξεκινά στις 24 εβδομάδες. Σημείωσε ότι ο έλεγχος νωρίτερα από αυτό είχε αποδειχθεί ότι ενέχει ορισμένους κινδύνους, όπως κατάθλιψη ή άγχος στη μητέρα και κακές εμπειρίες στο νοσοκομείο, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε χαμηλότερα ποσοστά θηλασμού αμέσως μετά τον τοκετό. Επιπλέον, η θεραπεία για διαβήτη κύησης πριν από τις 24 εβδομάδες περιελάμβανε κινδύνους όπως χαμηλό σάκχαρο στο αίμα σε μητέρα και παιδί, χαμηλό βάρος γέννησης και στρες από τη μητέρα. Αυτοί οι κίνδυνοι δεν βρέθηκε να αναπτύσσονται μετά από 24 εβδομάδες.

Η έκθεση JAMA συνοδεύτηκε από μια σύνταξη που γράφτηκε από τους Cuilin Zhang, MD και Patrick Catalano, MD, στην οποία ανέφεραν “ανεπαρκή στοιχεία ότι τα κοινά χρησιμοποιούμενα τεστ διαλογής μπορούν να ανιχνεύσουν με ακρίβεια τη δυσανεξία στη γλυκόζη στην αρχή της εγκυμοσύνης”.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management