Μια νέα μέθοδο για τη μείωση της εξέλιξης της διαβητικής νεφρικής νόσου, που επηρεάζει το 40% των ατόμων με διαβήτη, ανακάλυψαν επιστήμονες. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ που δημοσιεύθηκε στο JCI Insight, θα μπορούσε να βοηθήσει τα 4,8 εκατομμύρια άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο με διαβήτη που έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν είτε αιμοκάθαρση είτε μεταμόσχευση νεφρού.

Πρόσφατες κλινικές δοκιμές δείχνουν ότι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο για την αρτηριακή πίεση, γνωστό ως σπιρονολακτόνη, είναι μια αποτελεσματική θεραπεία μειώνοντας τη διαρροή πρωτεΐνης στα ούρα. Ωστόσο, παρά τη θετική του δράση, το φάρμακο μπορεί να έχει ανεπιθύμητες παρενέργειες, προκαλώντας προβλήματα, όπως υψηλά επίπεδα καλίου στο αίμα (υπερκαλιαιμία) σε ασθενείς, κάνοντας τους κλινικούς ιατρούς απρόθυμους να το χρησιμοποιήσουν.

Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Μπρίστολ, σε συνεργασία με διεθνείς συναδέλφους, είχαν ως στόχο να κατανοήσουν πώς η σπιρονολακτόνη αποτρέπει τη βλάβη στα νεφρά.

Διαπίστωσαν ότι το φάρμακο έχει προστατευτική δράση βοηθώντας στη διατήρηση του στρώματος γλυκοκάλυκα που μοιάζει με γέλη στην επιφάνεια των αιμοφόρων αγγείων μέσα στο νεφρό. Η απευθείας χρήση νέων εναλλακτικών θεραπειών για την επιβράδυνση της υποβάθμισης του στρώματος του γλυκοκάλυκα στον διαβήτη θα μπορούσε τώρα να τους βοηθήσει να αναδημιουργήσουν το ίδιο αποτέλεσμα αλλά χωρίς δυσμενείς παρενέργειες.

Μείωση εξέλιξης διαβητικής νεφρικής νόσου

Για τη διεξαγωγή αυτής της μελέτης, η ομάδα χρησιμοποίησε δείγματα βιοψίας νεφρού ασθενών για να αναπτύξει μια νέα μέθοδο μέτρησης των αλλαγών στο βάθος του γλυκοκάλυκα προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι ο διαβήτης βλάπτει το ενδοθηλιακό στρώμα του γλυκοκάλυκα και η σπιρονολακτόνη αποτρέπει αυτή τη βλάβη.

Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι η σπιρονολακτόνη μειώνει τη δραστηριότητα μιας ομάδας ενζύμων βοηθώντας στη διατήρηση του στρώματος γλυκοκάλυκα που μοιάζει με γέλη στην επιφάνεια των αιμοφόρων αγγείων στο νεφρό, αποτρέποντας την εξέλιξη της νόσου.

Ο Δρ. Matthew Butler, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Medical Xpress, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης, Consultant Senior Lecturer και MRC Clinician Scientist στο Πανεπιστήμιο του Bristol και Honorary Nephrology Consultant στο North Bristol NHS Trust (NBT), δήλωσε: “Αυτή η μελέτη είναι πραγματικά συναρπαστική για εμάς γιατί επιβεβαιώνει ότι ο αποκλεισμός των υποδοχέων των ορυκτών κορτικοειδών χρησιμοποιώντας σπιρονολακτόνη διατηρεί τη λειτουργία των νεφρών δρώντας στον γλυκοκάλυκα.

Τα επόμενα βήματά μας θα είναι να εξετάσουμε την επαναχρησιμοποίηση φαρμάκων που στοχεύουν ένζυμα μεταλλοπρωτεϊνασών μήτρας [MMPs] για να δούμε αν θα μπορούσαν να ωφελήσουν σε ασθενείς με νεφρική νόσο και να αποφύγουμε τις ενοχλητικές παρενέργειες που σχετίζονται με τους αναστολείς των υποδοχέων των μεταλλοκορτικοειδών. Εάν δούμε το ίδιο επίπεδο προστασίας χρησιμοποιώντας αυτά τα πιο συγκεκριμένα φάρμακα, τότε οι ασθενείς θα δουν σημαντικά οφέλη, αποφεύγοντας παράλληλα τους κινδύνους που σχετίζονται με τα υψηλά επίπεδα καλίου στο αίμα”.

Η Δρ Aisling McMahon, εκτελεστική διευθύντρια έρευνας και πολιτικής στο Kidney Research UK, πρόσθεσε: “Αυτή η εργασία είναι ένα σημαντικό βήμα που θα επιτρέψει τον εντοπισμό νέων θεραπειών για τη διαβητική νεφρική νόσο”.