Είναι γνωστό ήδη από την αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού ότι τα άτομα με διαβήτη αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας, εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας και θάνατο εάν κολλήσουν Covid-19. Αυτός ο υψηλότερος κίνδυνος κακών αποτελεσμάτων σημαίνει ότι τα άτομα με διαβήτη πρέπει να επαγρυπνούν σχετικά με προφυλάξεις για να αποτρέψουν τη λοίμωξη, συμπεριλαμβανομένου του εμβολιασμού όταν είναι δυνατόν.

Μια νέα μελέτη καθιστά σαφές πόσο φρικτός είναι ο κίνδυνος θανάτου για τα άτομα με διαβήτη που νοσηλεύονται με Covid-19 και επίσης εντοπίζει διάφορους παράγοντες που συνδέονται με αυτόν τον κίνδυνο θανάτου. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτοί οι παράγοντες τείνουν να υποδηλώνουν πιο προχωρημένο ή κακώς ελεγχόμενο διαβήτη, καθώς και περισσότερους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου.

Θάνατος εντός 28 ημερών

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetologia, διαπίστωσε ότι σε μια εθνική μελέτη ατόμων με διαβήτη που νοσηλεύτηκαν με κορωνοϊός στη Γαλλία, το συνολικό ποσοστό θανάτου εντός 28 ημερών ήταν 20,6% ένα ποσοστό που συγκλόνισε τους ερευνητές. Ετσι, ενδιαφέρθηκαν να καταλάβουν ποιοι παράγοντες έκαναν πιο πιθανό το θάνατο εντός 28 ημερών, καθώς και εκείνους που έκαναν πιο πιθανή την έξοδο από το νοσοκομείο εντός του ίδιου χρονικού πλαισίου.

Από τους 2.796 συμμετέχοντες στη μελέτη που είχαν διαβήτη και νοσηλεύτηκαν με Covid-19, το 50,2% έλαβε εξιτήριο από το νοσοκομείο εντός 28 ημερών, ενώ το 20,6% πέθανε και οι υπόλοιποι παρέμειναν στο νοσοκομείο. Μεταξύ εκείνων που έλαβαν εξιτήριο, η μέση νοσοκομειακή παραμονή ήταν εννέα ημέρες. Η νεότερη ηλικία, η λήψη μετφορμίνης πριν από τη νοσηλεία και η εμφάνιση συμπτωμάτων κορωνοϊού για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα πριν από τη νοσηλεία συνδέονταν με περισσότερες πιθανότητες να πάρουν εξιτήριο εντός 28 ημερών.

Οι μικροαγγειακές επιπλοκές αυξάνουν τον κίνδυνο θανάτου

Μεταξύ όλων των συμμετεχόντων στη μελέτη, το 44,2% είχε μικροαγγειακές διαβητικές επιπλοκές (αυτές που επηρεάζουν μικρά αιμοφόρα αγγεία, όπως στα μάτια ή στα νεφρά), ενώ το 38,6% είχε μακροαγγειακές επιπλοκές (αυτές που επηρεάζουν μεγάλα αιμοφόρα αγγεία, συμπεριλαμβανομένων των στεφανιαίων αρτηριών και των περιφερικών αρτηριών). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ένα ιστορικό μικροαγγειακών επιπλοκών, η λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων πριν από τη νοσηλεία, η δυσκολία στην αναπνοή κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο και η υψηλότερη C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (δείκτης φλεγμονής του αίματος) συνδέονταν με μικρότερη πιθανότητα εξιτηρίου εντός 28 ημερών.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι παράγοντες που συνδέονται με μια μικρότερη πιθανότητα για εξιτήριο συνδέονται επίσης με μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου. Πρόσθετοι παράγοντες που συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου ήταν η λήψη ινσουλίνης ή στατινών πριν από τη νοσηλεία. Είναι ευνόητο ότι αυτό δεν σημαίνει ότι η λήψη ινσουλίνης ή στατινών ήταν υπεύθυνη για τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου, αλλά τα άτομα που έλαβαν αυτά τα φάρμακα πιθανότατα είχαν πιο προχωρημένο διαβήτη και πρόσθετους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου σε σύγκριση με εκείνους που δεν τα λάμβαναν.

Ανακολουθίες σε σύγκριση με άλλες μελέτες

Ένα ασυνήθιστο εύρημα αυτής της μελέτης ήταν ότι δε βρήκε σχέση μεταξύ της A1C κατά τη στιγμή της εισαγωγής στο νοσοκομείο και του κινδύνου είτε εξόδου ή θανάτου εντός 28 ημερών, όπως σημειώνεται σε δελτίο τύπου από το Diabetologia. Αυτό είναι ιδιαίτερα διαφορετικό από αυτό που έχουν διαπιστώσει άλλες μελέτες, δηλαδή ότι ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα τόσο κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο όσο και κατά τη διάρκεια της παραμονής του ατόμου στο νοσοκομείο συνδέεται με τον κίνδυνο ορισμένων αποτελεσμάτων αυξημένους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου.

Από την άλλη πλευρά, αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι ένα υψηλότερο επίπεδο γλυκόζης στο αίμα τη στιγμή της εισαγωγής στο νοσοκομείο προέβλεπε έντονα υψηλότερο κίνδυνο θανάτου εντός 28 ημερών. Επομένως, είναι πιθανό σε άτομα με διαβήτη, εκείνοι που αναπτύσσουν σοβαρή Covid-19 να παρουσιάσουν μια αύξηση της γλυκόζης στο αίμα, ακόμη και αν είχαν προηγουμένως αρκετά καλό έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.

Συνολικά, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δεν είναι χρήσιμα για μεμονωμένα άτομα με διαβήτη όσο και για τους εργαζομένους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στα νοσοκομεία, που προσπαθούν να αποφασίσουν πώς να δώσουν προτεραιότητα και να διαχειριστούν τη θεραπεία για άτομα με Covid-19.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management