Η υπεργλυκαιμία (υψηλή γλυκόζη στο αίμα) φαίνεται να είναι ένας καλύτερος προγνωστικός παράγοντας για την ανάπτυξη σοβαρής Covid-19 σε σχέση με τη διάγνωση του διαβήτη, σύμφωνα με νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στη συνάντηση ENDO 2021 της Endocrine Society και περιγράφεται σε ένα άρθρο στο MedPage Today.

Σε μια ενιαία νοσοκομειακή μονάδα στη Νέα Υόρκη, 708 άτομα που εισήχθησαν για θεραπεία κορωνοϊού συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση. Από αυτούς τους συμμετέχοντες στη μελέτη, 383 είχαν προηγούμενη διάγνωση διαβήτη, ενώ άλλοι 325 όχι. Και στις δύο ομάδες, οι ερευνητές εξέτασαν πώς η υψηλή γλυκόζη στο αίμα τη στιγμή της εισαγωγής στο νοσοκομείο επηρέασε μια σειρά αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής στη μονάδα εντατικής θεραπείας και θάνατο. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 68 έτη και ο μέσος δείκτης σωματικής μάζας ήταν 29, κοντά στο όριο μεταξύ υπέρβαρου και παχύσαρκου. Κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο, το 82% των συμμετεχόντων είχαν υπέρταση, το 38% ήταν παχύσαρκοι και το 18% είχαν χρόνια νεφρική νόσο.

Οι ερευνητές βρήκαν μια σειρά επιπέδων κινδύνου για διαφορετικά αποτελέσματα με βάση την κατάσταση του διαβήτη και τα επίπεδα γλυκόζης στα οποία εισήχθησαν στο νοσοκομείο. Για άτομα με διάγνωση διαβήτη των οποίων η γλυκόζη ήταν πάνω από 140 mg / dl κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο (71% αυτών με διαβήτη), ο κίνδυνος να χρειαστεί μηχανική υποστήριξη ήταν 2,4 φορές υψηλότερος από το σύνολο και ο κίνδυνος εισδοχής στη ΜΕΘ ήταν επίσης 2,4 φορές υψηλότερος. Για εκείνους με διαβήτη των οποίων τα επίπεδα γλυκόζης ήταν τουλάχιστον 180 mg / dl κατά την εισαγωγή (57% αυτών με διαβήτη), ο κίνδυνος θανάτου κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νοσοκομείο ήταν 1,8 φορές υψηλότερος, μετά την προσαρμογή για διάφορους παράγοντες, όπως ηλικία, φύλο, αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων, υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις, χρόνια νεφρική νόσος και ΔΜΣ.

Η υψηλή γλυκόζη συνδέθηκε με χειρότερα αποτελέσματα

Τα άτομα, όμως, που δεν είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με διαβήτη και είχαν υψηλή γλυκόζη στο αίμα κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο είχαν ακόμη χειρότερα αποτελέσματα. Για όσους έχουν επίπεδα γλυκόζης τουλάχιστον 140 mg / dl (32% αυτών χωρίς διαβήτη), ο κίνδυνος να χρειαστεί αναπνευστικός σωλήνας ήταν 2,3 φορές υψηλότερος, ο κίνδυνος εισαγωγής σε ΜΕΘ ήταν 3,5 φορές υψηλότερος και ο κίνδυνος νεφρικής ανεπάρκειας ήταν 2,3 φορές υψηλότερος. Ίσως το πιο σημαντικό, ο κίνδυνος θανάτου ήταν 2,0 φορές υψηλότερος σε σχέση με τα άλλα άτομα στην ανάλυση. Για άτομα χωρίς διαβήτη των οποίων το επίπεδο γλυκόζης ήταν τουλάχιστον 180 mg / dl κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο, ο κίνδυνος να χρειαστεί διασωλήνωση ήταν 2,7 φορές υψηλότερος, ο κίνδυνος εισαγωγής σε ΜΕΘ ήταν 2,9 φορές επίσης υψηλότερος, και ο κίνδυνος θανάτου ήταν 4,0 φορές υψηλότερος.

Αυτό που δεν είναι σαφές από όλα αυτά τα αποτελέσματα είναι εάν οι περισσότεροι άνθρωποι θα είχαν υψηλή γλυκόζη στο αίμα ακόμη και αν δεν είχαν Covid-19 ή αν η λοίμωξη προκάλεσε αυτά τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης. Είναι λογικό ότι ακόμη και εάν η Covid-19 ήταν η αιτία της υψηλής γλυκόζης, τουλάχιστον ορισμένα άτομα με διαβήτη – ιδιαίτερα εκείνα που παίρνουν ινσουλίνη – θα μπορούσαν να μειώσουν την αυξημένη γλυκόζη τους μειώνοντας τη λήψη περισσότερης ινσουλίνης. Άτομα χωρίς διαβήτη, από την άλλη πλευρά, πιθανότατα δεν θα είχαν τη δυνατότητα ακόμη και να γνωρίζουν ότι η γλυκόζη τους ήταν υψηλή μέχρι να φτάσουν στο νοσοκομείο.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management