Η κατανάλωση λιγότερων θερμίδων και η σωματική δραστηριότητα είναι ο καλύτερος τρόπος για τους ηλικιωμένους υπέρβαρους ενήλικες να βελτιώσουν την υγεία της καρδιάς τους, διαπίστωσε μια νέα μελέτη.

Ερευνητές από την Αμερικανική Ένωση Καρδιάς διαπίστωσαν ότι οι ηλικιωμένοι παχύσαρκοι μπορούν να αποτρέψουν την καρδιαγγειακή νόσο εάν μειώσουν την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων κατά 250 και συμμετέχουν σε πιο αερόβιες δραστηριότητες.

Η μείωση των θερμίδων και η άσκηση μπορούν να ενισχύσουν τη δυσκαμψία της αορτής, η οποία τελικά βελτιώνει την κατάσταση γήρανσης της καρδιάς.

Ωστόσο, η άσκηση από μόνη της ή η δραστηριότητα παράλληλα με ένα πιο ελεγχόμενο πρόγραμμα γευμάτων δεν είναι αρκετά επαρκής για να ενισχύσει τη δυσκαμψία της αορτής σε ώριμους υπέρβαρους ενήλικες.

Ανώτερος ερευνητής, Dr Tina E. Brinkley, δήλωσε: “Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που αξιολόγησε τις επιδράσεις της αερόβιας άσκησης με και χωρίς μείωση θερμίδων στη δυσκαμψία της αορτής, η οποία μετρήθηκε μέσω απεικόνισης καρδιαγγειακού μαγνητικού συντονισμού (CMR) για τη λήψη λεπτομερών εικόνων.

Προσπαθήσαμε να καθορίσουμε εάν ο περιορισμός των θερμίδων για απώλεια βάρους θα οδηγούσε σε μεγαλύτερες βελτιώσεις στην υγεία των αγγείων σε σύγκριση με την αερόβια άσκηση μόνο σε ηλικιωμένους με παχυσαρκία”.

Η μελέτη

Οι επιστήμονες χώρισαν 160 μη δραστήριους συμμετέχοντες μεταξύ 65 και 79 ετών σε τρεις ομάδες, με κάθε ομάδα να ακολουθεί διαφορετικά προγράμματα διατροφής. Τα άτομα της πρώτης ομάδας ακολούθησαν τη συνήθη διατροφή τους και ασκήθηκαν.

Οι συμμετέχοντες στην ομάδα Β περιόρισαν την πρόσληψη θερμίδων τους κατά 250 την ημέρα παράλληλα με την άσκησή τους, ενώ εκείνοι της τελευταίας ομάδας ασκήθηκαν και μείωσαν τις θερμίδες τους κατά 600 την ημέρα.

Κατά τη διάρκεια της δοκιμής διάρκειας 20 εβδομάδων, κάθε συμμετέχων συμμετείχε σε αεροβικές ασκήσεις τέσσερις φορές την εβδομάδα και η κατάσταση της καρδιάς του παρακολουθούταν τακτικά.

Σύμφωνα με τα ευρήματα, τα άτομα που έχασαν 20 κιλά στην ομάδα Β αύξησαν τη δυσκαμψία της αορτής τους, ενώ δεν μετρήθηκαν σημαντικές βελτιώσεις στις άλλες δύο ομάδες.

Επιπλέον, βελτιώσεις στο Δείκτη Μάζας Σώματος υπήρχαν σε εκείνους που περιόρισαν την πρόσληψη θερμίδων τους. “Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής που έχουν σχεδιαστεί για να αυξάνουν την αερόβια δραστηριότητα και να μειώνουν μέτρια την ημερήσια πρόσληψη θερμίδων μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της ακαμψίας της αορτής και στη βελτίωση της συνολικής αγγειακής υγείας”, δήλωσε ο Dr Brinkley.

Πρόσθεσε: “Ωστόσο, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η ομάδα που μείωσε περισσότερο τη θερμιδική πρόσληψη δεν είχε βελτιώσεις στην ακαμψία της αορτής, παρόλο που είχαν παρόμοιες μειώσεις στο σωματικό βάρος και την αρτηριακή πίεση με τους συμμετέχοντες με μέτριο περιορισμό θερμίδων.

“Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο συνδυασμός άσκησης με μέτριο περιορισμό θερμίδων, σε αντίθεση με πιο εντατικούς περιορισμούς θερμίδων ή χωρίς περιορισμό θερμίδων, πιθανότατα μεγιστοποιεί τα οφέλη για την υγεία των αγγείων, ενώ βελτιστοποιεί επίσης την απώλεια βάρους και βελτιώνει τη σύνθεση του σώματος και την κατανομή του σωματικού λίπους”. Ολόκληρη η ερευνητική μελέτη είναι προσβάσιμη στο περιοδικό Circulation της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας.

Με πληροφορίες από diabetes.co.uk