Η κατανάλωση υπερβολικού αλατιού μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος με τρόπο που αυξάνει τη φλεγμονή, όπως αναφέρεται σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Circulation.

Είναι από καιρό γνωστό ότι η υψηλή πρόσληψη αλατιού αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων καταστάσεων υγείας – ιδιαίτερα υπέρτασης – και συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου. Είναι, επίσης, γνωστό ότι τα επίπεδα νατρίου στο αίμα αυξάνονται μετά από γεύματα που περιέχουν αλάτι και ότι περιοχές του σώματος όπου υπάρχει υψηλό επίπεδο φλεγμονής μπορούν να συσσωρεύσουν νάτριο από το αίμα. Για να κατανοήσουν πώς η πρόσληψη αλατιού μπορεί να σχετίζεται με τη φλεγμονή, οι ερευνητές σχεδίασαν μια μελέτη στην οποία τα επίπεδα νατρίου εκτός των κυττάρων χειρίστηκαν για να μιμηθούν τις επιπτώσεις της κατανάλωσης αλατιού στο σώμα. Στη συνέχεια εξέτασαν τις επιπτώσεις που είχε στα κύτταρα που ονομάζονται μονοπύρηνα φαγοκύτταρα (MNP), τα οποία είναι αναπόσπαστα στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Αλλαγές στον μεταβολισμό των ανοσοκυττάρων βρέθηκαν σε υψηλές συγκεντρώσεις άλατος

Όπως σημειώθηκε σε ένα δελτίο τύπου από το Max Delbrück Center for Molecular Medicine στο Βερολίνο, όπου πραγματοποιήθηκε η μελέτη, προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι μικρές αυξήσεις στο νάτριο στο αίμα μειώνουν την ποσότητα ενέργειας που παράγεται στα μιτοχόνδρια. Η τελευταία μελέτη ρίχνει φως στο γιατί συμβαίνει αυτό στο πλαίσιο των ανοσοκυττάρων. Όταν αυτά τα ανοσοκύτταρα εκτέθηκαν σε υψηλές συγκεντρώσεις άλατος, ο μεταβολισμός τους (χρήση ενέργειας) άλλαξε εντός τριών ωρών. Το αλάτι βρέθηκε να διαταράσσει την αναπνευστική αλυσίδα που είναι απαραίτητη για την κυτταρική λειτουργία, προκαλώντας τα κύτταρα να καταναλώνουν λιγότερο οξυγόνο. Τα κύτταρα παρήγαγαν λιγότερη ATP (τριφωσφορική αδενοσίνη), το οποίο είναι το καύσιμο για κύτταρα στο σώμα.

Έχοντας λιγότερη ATP σημαίνει ότι τα κύτταρα δεν μπορούν να κάνουν τόσο “χημική εργασία”, όπως η σύνθεση πρωτεϊνών και άλλων μορίων. Ως απάντηση σε αυτό το χαμηλότερο επίπεδο ΑΤΡ, τα ανοσοκύτταρα ωριμάζουν διαφορετικά με τρόπο που τα καθιστά πιο αποτελεσματικά στην καταπολέμηση λοιμώξεων. Αλλά αυτές οι προσαρμογές μπορεί επίσης να προωθήσουν τη φλεγμονή, η οποία θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Διατροφή με περιεκτικότητα σε αλάτι μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή

Εκτός από τη μελέτη αυτών των συγκεκριμένων ανοσοκυττάρων, μια ομάδα ερευνητών διεξήγαγε επίσης δύο μελέτες που αφορούσαν σε ανθρώπους ως μέρος μιας συνεργασίας με το Charité – Universitätsmedizin Berlin, ένα κορυφαίο ερευνητικό νοσοκομείο. Σε μια μελέτη, υγιείς άνδρες πήραν ένα συμπλήρωμα αλατιού 6 γραμμαρίων εκτός από την κανονική διατροφή τους κάθε μέρα για 14 ημέρες και σε μια άλλη, οι ερευνητές εξέτασαν τα ανοσοκύτταρα αφού οι συμμετέχοντες έτρωγαν μια πίτσα.

Διαπίστωσαν ότι η επιβράδυνση της πρόσληψης αλατιού στα μιτοχόνδρια ανοσοκυττάρων παρατηρήθηκε όχι μόνο στους συμμετέχοντες που έλαβαν τα συμπληρώματα αλατιού, αλλά και στους άλλους συμμετέχοντες αφού έτρωγαν μια μόνο πίτσα που περιείχε 10 γραμμάρια αλατιού. Δείγματα αίματος που ελήφθησαν τρεις και οκτώ ώρες μετά την κατανάλωση της πίτσας έδειξαν ότι ενώ αυτό το φαινόμενο ήταν έντονο μετά από τρεις ώρες, ήταν σχεδόν αισθητό μετά από οκτώ ώρες. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι κυτταρικές αλλαγές είναι απίθανο να διαρκέσουν εάν οι άνθρωποι τρώνε γεύματα με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι πού και πού, αλλά ότι μια σταθερή διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι θα μπορούσε να οδηγήσει σε επίμονη φλεγμονή.

Το επόμενο βήμα, σημείωσαν οι ερευνητές, είναι να διερευνήσουν τις επιδράσεις της υψηλής πρόσληψης αλατιού σε άλλα κύτταρα του σώματος – και δεδομένου ότι τα μιτοχόνδρια υπάρχουν σε σχεδόν κάθε τύπο κυττάρου, έχουν την εργασία τους για αυτά. Αλλά επειδή τα μιτοχόνδρια είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα στα μυϊκά κύτταρα, στους νευρώνες (νευρικά κύτταρα) και στα ωάρια, αυτοί οι τύποι κυττάρων είναι όλοι υποψήφιοι για μελλοντική έρευνα σχετικά με την πρόσληψη αλατιού.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management