Έφηβοι με διαβήτη τύπου 1 (T1D) που έλαβαν βρωμοκρυπτίνη, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και του διαβήτη τύπου 2, είχαν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και λιγότερο δύσκαμπτες αρτηρίες μετά από ένα μήνα θεραπείας σε σύγκριση με εκείνους που δεν έλαβαν το φάρμακο. Αυτό αναφέρει μικρή μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Hypertension, ένα περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση και οι δύσκαμπτες αρτηρίες συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων. Τα άτομα με T1D, μια δια βίου, χρόνια πάθηση κατά την οποία το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη για τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιακή νόσο σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν την πάθηση. Όσοι διαγιγνώσκονται με T1D ως παιδιά έχουν ακόμη υψηλότερο κίνδυνο για καρδιακή νόσο συγκριτικά με τους ανθρώπους που διαγιγνώσκονται στην ενήλικη ζωή. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές ενδιαφέρονται για τρόπους επιβράδυνσης της εμφάνισης αγγειακής νόσου σε παιδιά με T1D.

“Γνωρίζουμε ότι οι ανωμαλίες στα μεγάλα αγγεία γύρω από την καρδιά, την αορτή και τους κύριους κλάδους της, αρχίζουν να αναπτύσσονται στην πρώιμη παιδική ηλικία σε άτομα με διαβήτη τύπου 1”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Michal Schäfer, Ph.D., ερευνητής και τεταρτοετής φοιτητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Medical Xpress.

Η μελέτη

Η διεπιστημονική ομάδα διεξήγαγε αυτή τη μελέτη για να εξετάσει την επίδραση της βρωμοκρυπτίνης στην αρτηριακή πίεση και τη δυσκαμψία της αορτής σε σύγκριση με ένα εικονικό φάρμακο σε εφήβους με διαβήτη τύπου 1.

Η μελέτη περιελάμβανε 34 συμμετέχοντες (13 άντρες, 21 γυναίκες) ηλικίας 12 έως 21 ετών που είχαν διαγνωστεί με διαβήτη Τύπου 1 για τουλάχιστον ένα χρόνο και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη τους ήταν 12% ή λιγότερο. Επίπεδο HbA1c 6,5% ή υψηλότερο υποδηλώνει διαβήτη. Χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες των 17 ατόμων, με τη μία ομάδα να λαμβάνει θεραπεία ταχείας αποδέσμευσης με βρωμοκρυπτίνη και την άλλη να λαμβάνει εικονικό φάρμακο μία φορά την ημέρα. Η μελέτη διεξήχθη σε δύο φάσεις. Οι συμμετέχοντες έλαβαν την πρώτη θεραπεία ή εικονικό φάρμακο για 4 εβδομάδες στη φάση 1, στη συνέχεια δεν έλαβαν καμία θεραπεία για μια περίοδο 4 εβδομάδων, ακολουθούμενη από τη φάση 2 με 4 εβδομάδες στην αντίθετη θεραπεία. Σε αυτό το σχέδιο “crossover”, κάθε συμμετέχων χρησίμευε ως δικός του έλεγχος για σύγκριση.

Φάρμακο για το Πάρκινσον βελτιώνει την αρτηριακή πίεση σε εφήβους με διαβήτη

Η μελέτη διαπίστωσε:

• Σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο, η αρτηριακή πίεση μειώθηκε σημαντικά με τη βρωμοκρυπτίνη. Κατά μέσο όρο, η θεραπεία με βρωμοκρυπτίνη είχε ως αποτέλεσμα μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης κατά 5 mm Hg και μείωση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης κατά 2 mm Hg στο τέλος των 4 εβδομάδων θεραπείας.
• Η ακαμψία της αορτής μειώθηκε επίσης με τη θεραπεία με βρωμοκρυπτίνη. Η βελτίωση της ακαμψίας της αορτής ήταν πιο έντονη στην ανιούσα αορτή με μειωμένη ταχύτητα παλμικού κύματος περίπου 0,4 μέτρα/δευτερόλεπτο και αύξηση στη διατασιμότητα ή ελαστικότητα κατά 8%. Στη θωρακοκοιλιακή αορτή, η βρωμοκρυπτίνη συσχετίστηκε με μειωμένη ταχύτητα παλμικού κύματος περίπου 0,2 μέτρα/δευτερόλεπτο, με αύξηση 5% στη διατασιμότητα.