Η γέννηση ενός μωρού “μεγαλύτερου από το κανονικό” θέτει τις γυναίκες σε κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη στο μέλλον, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Obstetrics and Gynaecology. Προηγούμενες μελέτες έχουν εντοπίσει ότι οι μητέρες στις οποίες εμφανίζεται ο διαβήτης κύησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους κινδυνεύουν να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους και είναι πιο πιθανό να γεννήσουν μωρά με μεγάλη ηλικία κύησης (LGA).

Ωστόσο, πρόσφατα ευρήματα ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες που δεν έχουν διαβήτη κύησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους και γεννούν ένα μωρό LGA διατρέχουν επίσης κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 μια δεκαετία αργότερα.

Τα νεογνά που ταξινομούνται ως LGA είναι 90% βαρύτερα από άλλα μωρά της ίδιας ηλικίας, ανέφερε η μελέτη. Τα μεγαλύτερα μωρά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να χρειαστούν θεραπεία από μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) και να αναπτύξουν προβλήματα υγείας καθώς μεγαλώνουν, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η παχυσαρκία.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του diabetes.co.uk, η ομάδα επιστημόνων μελέτησε την ανοχή στη γλυκόζη χιλιάδων γυναικών κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους. Περισσότερες από 4.000 μέλλουσες μητέρες που συμμετείχαν στην ερευνητική δοκιμή δεν είχαν διαβήτη κύησης.
Σχεδόν το 80% των συμμετεχουσών χωρίς διαβήτη κύησης γέννησαν ένα μωρό μέσης ηλικίας κύησης (AGA), ενώ το 13% είχε ένα μωρό LGA, δείχνουν τα ευρήματα.

Διαβήτης: Μακροπρόθεσμος κίνδυνος μετά από ένα μεγάλο παιδί, ακόμη και χωρίς διαβήτη κύησης

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι γυναίκες που γέννησαν ένα μωρό LGA διέτρεχαν 10% περισσότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από δέκα έως 14 χρόνια μετά την εγκυμοσύνη τους σε σύγκριση με εκείνες που είχαν ένα μωρό με φυσιολογικό βάρος.
Ο κύριος συγγραφέας Dr Kartik Venkatesh είπε: “Συχνά στην κλινική πράξη, όταν βλέπουμε μεγάλα μωρά και το άτομο δεν έχει διαβήτη κύησης, δεν μιλάμε για τις συνέπειες στην υγεία για τη μητέρα αργότερα στη ζωή. Αλλά αυτή η έρευνα υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να υπάρχουν συνέπειες για την υγεία του εγκύου ακόμη και χωρίς διαβήτη κύησης όταν έχει ένα βρέφος μέγεθος μεγαλύτερο σε σχέση με το κανονικό”.

Ο Δρ Venkatesh πρόσθεσε: “Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να παρακολουθούμε μεγάλες ομάδες γυναικών και τα μωρά τους, ανεξάρτητα από το αν είχαν διαβήτη κύησης ή όχι, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η πραγματική επίπτωση αυτής της έρευνας είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τη φροντίδα της εγκυμοσύνης ως επεισοδιακή φροντίδα, κάνοντας αυτές τις συνδέσεις μεταξύ της εγκυμοσύνης και των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων υγείας σε μητέρες και παιδιά, προκειμένου να δούμε τη μεγαλύτερη εικόνα”.