Ο κίνδυνος για διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια αυξάνεται εάν ένα άτομο με διαβήτη έχει διατροφική διαταραχή, έδειξε μια νέα μελέτη.

Οι υψηλές συγκεντρώσεις γλυκόζης στο αίμα μπορεί να οδηγήσουν σε βλάβη των ιστών σε διάφορα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των ματιών. Η αμφιβληστροειδοπάθεια αφορά σε μικροαγγειακές αλλαγές στον αμφιβληστροειδή που οδηγούν σε προβλήματα όρασης, ακόμη και σε τύφλωση, με την πάθηση να επηρεάζει άτομα με όλους τους τύπους διαβήτη.

Η ασυνεπής πρόσληψη τροφής που προκαλείται από διατροφικές διαταραχές μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin στη Μεγάλη Βρετανία εξέτασε δεδομένα από διάφορες μελέτες και διαπίστωσε ότι τα άτομα με διαβήτη και διατροφικές διαταραχές είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Οι διατροφικές διαταραχές που λήφθηκαν υπόψη περιελάμβαναν την ανορεξία και τη βουλιμία.

Οι ερευνητές δεν βρήκαν σχέση μεταξύ της διαταραχής υπερφαγίας και του μεγαλύτερου κινδύνου εμφάνισης αμφιβληστροειδοπάθειας.

Θετική συσχέτιση μεταξύ παθολογικών διατροφικών διαταραχών και αμφιβληστροειδοπάθειας

Ο επικεφαλής συγγραφέας Mike Trott, Βοηθός Έρευνας για το Ινστιτούτο Έρευνας Όρασης και Οφθαλμών του Πανεπιστημίου, δήλωσε: “Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που μπορούν να υποχωρήσουν ή να επιταχύνουν την εξέλιξη της αμφιβληστροειδοπάθειας σε άτομα που ζουν με διαβήτη. Αυτές περιλαμβάνουν τη σωματική δραστηριότητα, η οποία σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο και την υψηλή αρτηριακή πίεση, η οποία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο.

Η ανασκόπησή μας βρήκε μια σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ των παθολογικών διατροφικών διαταραχών και του κινδύνου διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Ο πιο πιθανός λόγος για αυτό είναι ο ανεπαρκής έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα λόγω ασυνεπούς πρόσληψης τροφής ή σκόπιμης μη λήψης ινσουλίνης ως τακτική διαχείρισης βάρους.

Οι επαγγελματίες που εργάζονται με άτομα με διαβήτη θα πρέπει να παρακολουθούν στενά τις διατροφικές συμπεριφορές, ώστε οποιαδήποτε μη φυσιολογική διατροφική συμπεριφορά να μπορεί να αντιμετωπιστεί γρήγορα για να μειωθεί ο κίνδυνος διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας και συνακόλουθης τύφλωσης εάν δεν αντιμετωπιστεί”.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Diabetes & Metabolic Disorders.

Με πληροφορίες από diabetes.co.uk