Υποσχόμενη έρευνα δείχνει ότι η αυτοματοποιημένη παροχή ινσουλίνης βελτιώνει το Time In Range

Υποσχόμενη έρευνα δείχνει ότι η αυτοματοποιημένη παροχή ινσουλίνης βελτιώνει το Time In Range

Υποσχόμενη έρευνα δείχνει ότι η αυτοματοποιημένη παροχή ινσουλίνης βελτιώνει το Time In Range

Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη που διεξήχθη από το Συμβούλιο Ερευνών Υγείας της Νέας Ζηλανδίας διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που ξεκίνησαν την αυτοματοποιημένη παροχή ινσουλίνης ανοιχτού κώδικα (AID) παρουσίασαν εντυπωσιακές αυξήσεις στο Time in Range (TIR).

Το Open-Source AID, γνωστό και ως DIY Looping, επιτρέπει στο σύστημα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης (CGM) να επικοινωνεί απευθείας με την αντλία ινσουλίνης. Συγκεκριμένα, το CGM στέλνει δεδομένα στο τηλέφωνό σας. Εκεί αναλύονται χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο για να υπολογιστεί ακριβώς πόση ινσουλίνη χρειάζεται για να διατηρήσετε το σάκχαρό σας σε εύρος τιμών.

Όπως γράφει το diaTribe.org, αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να έχουν όφελος στη μείωση του ψυχικού φόρτου από τη συνεχή σκέψη προσαρμογής της δόσης ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το Open-Source AID έγινε ευρέως από τη Dana Lewis, μία από τις ιδρύτριες του κινήματος #WeAreNotWaiting. Αυτό το κίνημα ξεκίνησε όταν κατασκεύασε ένα σύστημα AID για τον εαυτό της το 2014 ως απάντηση στην απογοήτευση για τον ρυθμό της ρυθμιστικής διαδικασίας έγκρισης για την τεχνολογία του διαβήτη.

γυναίκα σε όρθια θέση πραγματοποιεί ένεση ινσουλίνης στην κοιλιά της

Από τότε, χιλιάδες άτομα με διαβήτη τύπου 1 έχουν χρησιμοποιήσει το AID ανοιχτού κώδικα και έχουν βρει σημαντικά οφέλη για την υγεία.

Γιατί είναι σημαντική αυτή η μελέτη;

Αν και η αυτοματοποιημένη παροχή ινσουλίνης ανοιχτού κώδικα ανεβαίνει σε δημοτικότητα, υπήρχαν περιορισμένα δεδομένα για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά της. Αυτή η δοκιμή από το Συμβούλιο Ερευνών Υγείας της Νέας Ζηλανδίας, η οποία περιελάμβανε 97 συμμετέχοντες από 7 έως 70 ετών, συμβάλλει στα επιστημονικά στοιχεία που υποστηρίζουν την AID ανοιχτού κώδικα.

Το μέσο Time In Range για την ομάδα AID ήταν σημαντικά υψηλότερο σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες στη δοκιμή στην ομάδα του AID πέρασαν 3 ώρες και 21 λεπτά περισσότερο στο εύρος γλυκόζης στόχου χρόνου σε σύγκριση με εκείνους στην ομάδα ελέγχου. Τόσο οι ενήλικες (ηλικίες 16-70) όσο και τα παιδιά (ηλικίες 7-15) αύξησαν το χρόνο τους στο εύρος χρησιμοποιώντας την τεχνολογία AID. Επιπλέον, η μελέτη δεν βρήκε διαφορά στα ανεπιθύμητα συμβάντα μεταξύ των δύο ομάδων.

Σχετικά άρθρα

Newsletter

Μάθε πρώτος για τα νέα του διαβήτη μέσα από τα μηνιαία Newsletter μας

Μετάβαση στο περιεχόμενο