Τα άτομα που έχουν τακτικά διακεκομμένο ύπνο κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν καρδιακές παθήσεις σε σύγκριση με εκείνα με καλά πρότυπα ύπνου, σύμφωνα με στοιχεία νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Heart Association.

Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Vanderbilt κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συνεχής διαταραγμένος ύπνος και οι πολύ μεταβλητές διάρκειες ύπνου μπορεί να προκαλέσουν αθηροσκλήρωση.

Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του diabetes.co.uk, περισσότεροι από 2.000 ηλικιωμένοι ενήλικες συμμετείχαν στη μελέτη, με κάθε συμμετέχοντα να αναλύεται για περισσότερο από μία εβδομάδα. Εκείνοι που συχνά βίωσαν διακεκομμένο ύπνο βρέθηκαν να έχουν περισσότερο ασβέστιο και πλάκα στις καρωτιδικές τους αρτηρίες. Επιπλέον, εκείνοι με διαταραγμένα πρότυπα ύπνου βρέθηκαν να έχουν μεγαλύτερη ακαμψία στα αιμοφόρα αγγεία τους.

Η επικεφαλής συγγραφέας Dr Kelsie Full δήλωσε: “Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η διατήρηση τακτικών ή συνηθισμένων διάρκειων ύπνου ή ύπνου κοντά στο ίδιο συνολικό χρονικό διάστημα κάθε βράδυ, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων”.

Τα άτομα με διακεκομμένο ύπνο κινδυνεύουν με καρδιαγγειακή νόσο

Οι άνθρωποι των οποίων η εργασία απαιτεί σπαστό ύπνο δεν συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, καθώς είναι πιθανό να έχουν σπάσει τον ύπνο λόγω των εργασιακών τους υποχρεώσεων. Επιπλέον, άτομα με προϋπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο και αποφρακτική άπνοια ύπνου δεν επιτρέπεται επίσης να συμμετάσχουν στη δοκιμή.

Η Δρ Full σημείωσε: “Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι γιατροί που ενθαρρύνουν τους ασθενείς τους να διατηρούν τακτικά πρότυπα ύπνου μπορούν να τους βοηθήσουν να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων”. Σύμφωνα δε με τους συγγραφείς: “Σχεδόν όλες οι σημαντικές καρδιαγγειακές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένου του καρδιακού ρυθμού, της αρτηριακής πίεσης, του αγγειακού τόνου και των ενδοθηλιακών λειτουργιών, ρυθμίζονται από τα κιρκαδικά ρολόγια. Η διαταραχή ή η κακή ευθυγράμμιση των κιρκαδικών ρυθμών μπορεί να διακόψει αυτές τις σημαντικές καρδιαγγειακές λειτουργίες, με αποτέλεσμα την προώθηση της χρόνιας φλεγμονής, τις μεταβολές του μεταβολισμού της γλυκόζης, την αύξηση της ενεργοποίησης του συμπαθητικού νευρικού συστήματος και τις αυξήσεις στις αρτηριακές πιέσεις”.