Τα παχύσαρκα άτομα, βραδινοί “τύποι”, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακή νόσο

Τα παχύσαρκα άτομα, βραδινοί “τύποι”, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακή νόσο

Τα παχύσαρκα άτομα, βραδινοί “τύποι”, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακή νόσο

Νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία (που πραγματοποιήθηκε στο διαδίκτυο, 10-13 Μαΐου) δείχνει ότι τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία με τον λεγόμενο “βραδινό χρονότυπο” – δηλαδή δραστηριότητα τη νύχτα και αργό ξύπνημα — έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων σε σχέση με εκείνους που ξυπνούν και έχουν τα μέγιστα επίπεδα δραστηριότητας νωρίτερα. Η μελέτη έγινε από την Dr. Giovanna Muscogiuri, Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο Federico II, της Νάπολης, και συνεργάτες της.

Αυτή η μελέτη συνέκρινε τα άτομα που ζούσαν με παχυσαρκία με τον πρωινό χρονότυπο (MC), το βραδινό χρονότυπο (EC) και τον ενδιάμεσο χρονότυπο (IC). Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με EC έχουν διαταραχές στο ρολόι του σώματός τους (γνωστό ως κιρκαδικός ρυθμός) που μπορούν να αλλάξουν τις μεταβολικές διαδικασίες τους, λόγω της υπερβολικής ενεργοποίησης του άξονα υποθάλαμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (μια συλλογή συνδεδεμένων συστημάτων σώματος που ελέγχει την αντίδρασή μας στο άγχος, την πέψη, το ανοσοποιητικό σύστημα και διάφορες άλλες λειτουργίες). Η EC συνδέεται επίσης συχνά με διαταραχές του ύπνου. Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνήσει εάν η EC συμβάλλει στον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών παθήσεων σε άτομα που ζουν με παχυσαρκία, πέρα από τις διαταραχές του ύπνου και άλλα κλινικά χαρακτηριστικά.

Ανθυγιεινός τρόπος ζωής για τους βραδινούς τύπους

Στη μελέτη, 172 ενήλικες μέσης ηλικίας (72% γυναίκες, μέση ηλικία 52 ετών, μέσος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) 32 kg / m2) εγγράφηκαν διαδοχικά κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας για την πρόληψη της παχυσαρκίας που ονομάζεται OPERA (Πρόγραμμα πρόληψης που πραγματοποιήθηκε στη Νάπολη στις 11-13 Οκτωβρίου 2019). Συλλέχθηκαν μετρήσεις σώματος και προσωπικά δεδομένα και η ποιότητα του ύπνου αξιολογήθηκε από μια κοινή βαθμολογία γνωστή ως δείκτης του Πίτσμπουργκ. Ο χρονότυπος αξιολογήθηκε από μια τυπική αξιολόγηση που ονομάζεται Ερωτηματολόγιο Horne-Ostberg Morningness-Eveningness. Με βάση τις βαθμολογίες τους, τα άτομα ταξινομήθηκαν σε πρωινό (βαθμολογία 59-86), ούτε το ένα ούτε το άλλο (42-58) ή βραδινό (16-41) τύπο.

Ο χρονότυπος ταξινομήθηκε ως MC στο 58% των ατόμων, EC στο 13% και IC στο 29%. Τα άτομα με EC, σε σύγκριση με το IC και το MC, ανέφεραν την τάση να ακολουθούν έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής, να έχουν λιγότερη τακτική σωματική δραστηριότητα και να είναι πιο συχνά καπνιστές. Σε ολόκληρο τον πληθυσμό, μια χαμηλότερη βαθμολογία χρονοτύπων συσχετίστηκε με υψηλότερο ΔΜΣ. Όλα τα αποτελέσματα ήταν στατιστικά σημαντικά.

Εως και 19 φορές υψηλότερος κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2

Αν και τα άτομα που ανήκουν σε κατηγορίες MC, IC και EC είχαν παρόμοιες τιμές BMI, τα άτομα με EC είχαν σημαντικά υψηλότερη επικράτηση καρδιαγγειακών παθήσεων και διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με άλλες κατηγορίες. Διεξήχθη στατιστική ανάλυση για την αξιολόγηση των συσχετίσεων του χρονοτύπου με διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις.

Μετά την προσαρμογή της ανάλυσης για την ηλικία, το φύλο, τον ΔΜΣ και την ποιότητα ύπνου, τα άτομα με EC είχαν έξι φορές υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και περισσότερο από τέσσερις φορές αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων σε σύγκριση με την κατηγορία MC. Η κατηγορία EC έδειξε επίσης 19 φορές υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και τέσσερις φορές υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με το IC, με όλα τα αποτελέσματα και πάλι στατιστικά σημαντικά.

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα: “Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι ο βραδινός χρονότυπος αντιπροσωπεύει έναν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές ασθένειες πέρα από τις διαταραχές του ύπνου, την ηλικία, το φύλο και τον ΔΜΣ. Ως εκ τούτου, η αξιολόγηση του χρονοτύπου πρέπει να ληφθεί υπόψη στη διαχείριση της παχυσαρκίας επειδή προωθεί την ευθυγράμμιση της καθημερινής δραστηριότητας σύμφωνα με το ρολόι του σώματος των ατόμων που ζουν με παχυσαρκία και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικών ασθενειών”.

Με πληροφορίες από Medical Xpress

Σχετικά άρθρα

Newsletter

Μάθε πρώτος για τα νέα του διαβήτη μέσα από τα μηνιαία Newsletter μας

Μετάβαση στο περιεχόμενο