Σχεδόν ένα στα πέντε έφηβα κορίτσια με διαβήτη τύπου 2 έχει επίσης σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (ΣΠΩ) – μια ορμονική διαταραχή που προκαλεί μεγέθυνση των ωοθηκών που περιέχουν μικρούς σάκους γεμάτους με υγρό – σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Network Open.

Οι ερευνητές και οι γιατροί γνωρίζουν από καιρό για τη σύνδεση μεταξύ ΣΠΩ και διαβήτη τύπου 2 και πιστεύεται ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη παίζει βασικό ρόλο στις ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται στο ΣΠΩ. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ενδείξεις ότι η διόρθωση των ορμονικών ανισορροπιών που παρατηρούνται στο ΣΠΩ μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου. Το ΣΠΩ μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα έως σοβαρά επώδυνα συμπτώματα που σχετίζονται με ακανόνιστες ή παρατεταμένες περιόδους εμμήνου ρύσεως και μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο για μελλοντικά προβλήματα υγείας όπως ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιακές παθήσεις.

Για την τελευταία ανάλυση, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα για το πόσο συχνό είναι το Σύνδρομο σε έφηβες με διαβήτη τύπου 2. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή ο διαβήτης τύπου 2 έχει αυξηθεί σε παιδιά και εφήβους και είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το ΣΠΩ το συντομότερο δυνατό, μεταξύ άλλων και για τη διασφάλιση της συνεχούς αναπαραγωγικής υγείας. Οι ερευνητές επέλεξαν και συνδύασαν δεδομένα από έξι διαφορετικές μελέτες (από σύνολο 722 μελετών), με βάση τα κριτήρια ύπαρξης τουλάχιστον 10 συμμετεχουσών και ακολουθώντας αποδεκτές μεθόδους εκτίμησης του επιπολασμού του ΣΠΩ σε κορίτσια με διαβήτη τύπου 2. Οι τελευταίες έξι μελέτες περιελάμβαναν 470 συμμετέχουσες, με τη μέση ηλικία των συμμετεχόντων σε κάθε μελέτη να κυμαίνεται από 12,9 έως 16,1 έτη.

Υψηλά ποσοστά ΣΠΩ παρατηρήθηκαν στους πληθυσμούς της μελέτης

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνολικά, το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών παρατηρήθηκε στο 19,6% των εφήβων κοριτσιών με διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, ο επιπολασμός του ΣΠΩ ήταν αρκετά διαφορετικός από μελέτη σε μελέτη, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές να αναρωτηθούν γιατί συνέβαινε αυτό. Ανακάλυψαν ότι όταν οι μελέτες που δεν όριζαν κανένα κριτήριο για τη διάγνωση του ΣΠΩ αποκλείστηκαν από την ανάλυση, ο επιπολασμός του ΣΠΩ ήταν πολύ πιο συνεπής στις υπόλοιπες ομάδες μελέτης — και ήταν ακόμη υψηλότερος, στο 24,0%.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα αποτελέσματά τους αντικατοπτρίζουν πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να διαγνωστεί το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών σε έφηβα κορίτσια καθώς και την έλλειψη ενιαίων πρακτικών προσυμπτωματικού ελέγχου και διαγνωστικών μεθόδων για να γίνει αυτό. Ζήτησαν τη θέσπιση συνεπών κριτηρίων για τη διάγνωση του ΣΠΩ σε αυτήν την ομάδα, ώστε να διασφαλιστεί ότι η πάθηση ανιχνεύεται και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management