Το υψηλό ποσοστό συνδυασμού διαβήτη τύπου 2 και υψηλής αρτηριακής πίεσης στους Πορτορικανούς μπορεί να σχετίζεται με δομικές αλλαγές στον εγκέφαλο, λέει μια πρόσφατη μελέτη.

Ο συγγραφέας της μελέτης Bang-Bon Koo PhD, από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στη Μασαχουσέτη, δήλωσε: “Αυτός ο υψηλός επιπολασμός των ατόμων που έχουν διαβήτη και υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι ένας βασικός παράγοντας που συμβάλλει στις ανισότητες υγείας στη γνωστική εξασθένηση στους κατοίκους Πουέρτο Ρίκο σε σύγκριση με τους λευκούς της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας.

Η έρευνα είναι σημαντική γιατί αν και οι Ισπανόφωνοι αποτελούν περισσότερο από το 18% του πληθυσμού των ΗΠΑ, υποεκπροσωπούνται σε μεγάλες μελέτες για τον επιπολασμό των ασθενειών και συνήθως αντιμετωπίζονται ως ολόκληρη ομάδα αντί να εξετάζονται μικρότερες ομάδες από διαφορετικά υπόβαθρα, όπως Πορτορικανοί, Κουβανοί ή Μεξικανοί Αμερικανοί”.

Η μελέτη

Στη μελέτη συμμετείχαν 192 Πορτορικανοί από την περιοχή της Βοστώνης που παρακολουθήθηκαν για περισσότερα από 10 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια, έκαναν σαρώσεις εγκεφάλου και τεστ δεξιοτήτων σκέψης.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με το αν είχαν διαβήτη τύπου 2 και υψηλή αρτηριακή πίεση. 54 δεν είχαν κανένα από τα δύο, 67 είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση χωρίς διαβήτη και 61 άτομα είχαν και τα δύο. Τα δέκα άτομα με διαβήτη τύπου 2 χωρίς υψηλή αρτηριακή πίεση δεν συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη λόγω χαμηλών αριθμών.

Αποτελέσματα

Τα ευρήματα συγκρίθηκαν με τα αποτελέσματα από δύο μεγαλύτερες μελέτες που περιελάμβαναν Ισπανόφωνους και λευκούς. Τα ευρήματα έδειξαν ότι περίπου πέντε φορές περισσότεροι άνθρωποι από το Πουέρτο Ρίκο είχαν διαβήτη σε σύγκριση με τους λευκούς (32% έναντι 7%). Σημαντικά περισσότεροι Πορτορικανοί είχαν υψηλή αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με λευκούς (67% έναντι 39%).

Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν επίσης ότι οι Πορτορικανοί και με τις δύο παθήσεις είχαν τον μικρότερο όγκο στην περιοχή του ιππόκαμπου του εγκεφάλου. Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου παίζει ρόλο στη μάθηση και τη μνήμη και επηρεάζεται από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Οι συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2 και υψηλή αρτηριακή πίεση παρουσίασαν επίσης σαφή μοτίβα επιδείνωσης της λευκής ουσίας του εγκεφάλου σε σύγκριση με τα άτομα με καμία πάθηση. Τα άτομα με απλώς υψηλή αρτηριακή πίεση παρουσίασαν λιγότερη επιδείνωση.

Τα άτομα και με τις δύο παθήσεις έδειξαν επίσης μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ της πραγματικής ηλικίας τους και της εκτιμώμενης “ηλικίας του εγκεφάλου”. Αυτό δείχνει ότι η γήρανση επηρεάζει τον εγκέφαλό τους περισσότερο από ό,τι σε άτομα που δεν είχαν και τις δύο παθήσεις. Τα αποτελέσματα τροποποιήθηκαν για παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο και το επίπεδο εκπαίδευσης.

Ο Δρ Koo εξήγησε: “Η μείωση της υγείας του εγκεφάλου και της γνωστικής ικανότητας σε άτομα στη μελέτη του Πουέρτο Ρίκο που είχαν διαβήτη και υψηλή αρτηριακή πίεση ήταν συγκρίσιμη με άτομα σε μια άλλη μελέτη που είχαν ήπια γνωστική εξασθένηση και εξελίχθηκε σε νόσο του Αλτσχάιμερ μέσα σε πέντε χρόνια. Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι το υψηλό ποσοστό διαβήτη και υψηλής αρτηριακής πίεσης μεταξύ των Πορτορικανών μπορεί να συμβάλει στον υψηλότερο κίνδυνο νόσου Αλτσχάιμερ σε αυτήν την ομάδα”.
Η μελέτη, που υποστηρίζεται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και το Υπουργείο Άμυνας, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neurology.

Με πληροφορίες από diabetes.co.uk