Τα φάρμακα για τον διαβήτη τύπου 2, γνωστά ως σουλφονυλουρίες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για άνοια, ενώ οι θειαζολιδινεδιόνες (TZDs) μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο για άνοια. Αυτό προβλέπει μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό BMJ Open Diabetes Research and Care.

Η άνοια, ή η προχωρημένη γνωστική εξασθένηση, συνδέεται τόσο με τον διαβήτη τύπου 1 όσο και με τον διαβήτη τύπου 2. Μελέτες έχουν δείξει ότι για τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, και τα υψηλά και τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο για άνοια. Όταν πρόκειται για διαβήτη τύπου 2, η κακή ελεγχόμενη γλυκόζη στο αίμα συνδέεται ιδιαίτερα με υψηλότερο κίνδυνο άνοιας. Εκτός από τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα, παράγοντες του τρόπου ζωής μπορεί να διαδραματίσουν ρόλο στην πρόληψη της άνοιας. Αυτοί περιλαμβάνουν αρκετή σωματική δραστηριότητα και διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες.

Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας σε 559.106 βετεράνους του στρατού των ΗΠΑ με διαβήτη τύπου 2. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν τουλάχιστον 60 ετών τη στιγμή που άρχισαν να παίρνουν φάρμακο για τον διαβήτη για πρώτη φορά και η μέση ηλικία όλων των συμμετεχόντων ήταν τα 65,7 έτη. Για να συμπεριληφθούν στη μελέτη, οι συμμετέχοντες έπρεπε να αρχίσουν να παίρνουν είτε μετφορμίνη, σουλφονυλουρία ή TZD ή δύο από αυτά τα φάρμακα. Το διάστημα λήψης ήταν μεταξύ Ιανουαρίου 2001 και Δεκεμβρίου 2017, ενώ έπρεπε να λαμβάνουν το φάρμακο ή τα φάρμακα που τους έχουν συνταγογραφηθεί για τουλάχιστον ένα χρόνο. Η μέση περίοδος παρακολούθησης κατά την οποία καταγράφηκαν νέα κρούσματα άνοιας ήταν 6,8 χρόνια.

Οι σουλφονυλουρίες συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο άνοιας

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Diabetes Self – Management, το συνολικό ποσοστό νέων περιπτώσεων άνοιας κατά την περίοδο παρακολούθησης ήταν 8,2 περιπτώσεις για κάθε 1.000 χρόνια ζωής. Χρησιμοποιώντας συμμετέχοντες που έλαβαν μετφορμίνη για σύγκριση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που έλαβαν TZD για τουλάχιστον ένα χρόνο είχαν 22% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια. Όσοι έλαβαν και μετφορμίνη και TZD είχαν 11% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια σε σχέση με εκείνους που έπαιρναν μόνο μετφορμίνη. Οι συμμετέχοντες που έλαβαν σουλφονυλουρία, από την άλλη πλευρά, είχαν 12% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια.

Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος για καρδιακή προσβολή ή αθηροσκλήρωση ήταν υψηλότερος στους χρήστες σουλφονυλουρίας και χαμηλότερος στους χρήστες TZD, υποδεικνύοντας ότι οι καρδιαγγειακές επιδράσεις μπορεί να ευθύνονται για τον υψηλότερο ή χαμηλότερο κίνδυνο άνοιας. “Τα ευρήματά μας παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες για να βοηθήσουν τους γιατρούς να επιλέξουν φάρμακα για τον διαβήτη για ασθενείς με ήπιο ή μέτριο διαβήτη τύπου 2 και με υψηλό κίνδυνο άνοιας”, έγραψαν μεταξύ άλλων οι ερευνητές.