Η διασφάλιση της πρόσβασης των ανθρώπων σε πάρκα και ποδηλατικές διαδρομές, προωθώντας την άσκηση, θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση των ποσοστών παχυσαρκίας και διαβήτη, έδειξε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Endocrine Reviews.

Έρευνα στο τοπικό δομημένο περιβάλλον των ανθρώπων διαπίστωσε ότι όσοι ζουν σε γειτονιές που έχουν πρόσβαση σε κοντινές υπαίθριες δραστηριότητες είναι πιο δραστήριοι. Είναι επίσης λιγότερο πιθανό να υποφέρουν από παχυσαρκία ή διαβήτη.

Μία από τους συγγραφείς της μελέτης, η Δρ Gillian Booth από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, δήλωσε: “Το δομημένο περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας προωθώντας τρόπους μεταφοράς με σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα και το ποδήλατο, έναντι των παθητικών τρόπων μεταφοράς, όπως η χρήση αυτοκινήτου.

Η αλλαγή των μεταφορικών επιλογών των κατοίκων μιας περιοχής μπορεί να σημαίνει ότι περισσότερα μέλη του πληθυσμού μπορούν να συμμετέχουν σε φυσική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της καθημερινής τους ρουτίνας χωρίς προγράμματα για άσκηση”.

Οι ερευνητές εξέτασαν μια μελέτη σε σχεδόν 33.000 ανθρώπους, η οποία διαπίστωσε ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας μεταξύ των ανθρώπων που ζούσαν σε γειτονιές με άνεση περπατήματος ήταν 43% σε σύγκριση με ποσοστό 53% σε λιγότερο βατές περιοχές.

Μια άλλη μελέτη σε 1,1 εκατομμύρια ανθρώπους διαπίστωσε ότι τα ποσοστά προδιαβήτη ήταν 20% υψηλότερα μεταξύ εκείνων που ζούσαν σε αδιάβατες γειτονιές, ενώ μια διαφορετική μελέτη 1,6 εκατομμυρίων ανθρώπων βρήκε ότι η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη ήταν 30% έως 50% υψηλότερη για όσους ζουν σε όχι τόσο φιλικές προς άσκηση περιοχές.

Η Δρ Booth ανέφερε: “Χρειαζόμαστε πολιτικές που προωθούν πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες και ευκαιρίες για ενεργό μετακίνηση.
Ο σχεδιασμός γειτονιών που έχουν ασφαλείς και αποτελεσματικές επιλογές δημόσιας συγκοινωνίας, ποδηλατικές υποδομές και μονοπάτια πεζοπορίας μπορεί να μειώσει τη ρύπανση που σχετίζεται με την κυκλοφορία”.

Με πληροφορίες από diabetes.co.uk