Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο του Πάρκινσον, με βάση μια ανάλυση τόσο των γενετικών παραγόντων όσο και των πραγματικών δεδομένων παρατήρησης που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Movement Disorders.

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια διαταραχή του νευρικού συστήματος που επηρεάζει την κίνηση, προκαλώντας συμπτώματα όπως τρέμουλο, δυσκαμψία και αργή κίνηση που τείνουν να επιδεινωθούν όσο περισσότερο έχει κάποιος την κατάσταση. Όπως ο διαβήτης τύπου 2, επηρεάζει δυσανάλογα τους ηλικιωμένους ενήλικες, επομένως είναι λογικό οι ερευνητές να αναζητούν εάν η μία από τις δύο καταστάσεις σας θέτει σε αυξημένο κίνδυνο για την άλλη. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, μελέτες που εξετάζουν αυτό το θέμα έχουν αποδώσει ασαφή ή αντικρουόμενα αποτελέσματα και δεν υπήρξε μεγάλη έρευνα για βιολογικά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να εξηγήσουν πιθανώς εάν συνδέονται οι δύο καταστάσεις.

Στην τελευταία ανάλυση, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα βάσει πληθυσμού σχετικά με τις δύο καταστάσεις και τους γενετικούς δείκτες. Για το μέρος παρατήρησης της ανάλυσης, συγκέντρωσαν δεδομένα από μελέτες που εξέτασαν είτε τον κίνδυνο ανάπτυξης του Πάρκινσον είτε τον κίνδυνο εξελίξεως της νόσου για όσους ήδη την είχαν, σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.

Σύνδεση διαβήτη τύπου 2 και Πάρκινσον

Με βάση τις εννέα μελέτες που εξέτασαν τον κίνδυνο ανάπτυξης Πάρκινσον, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι τα άτομα με τύπο 2 είναι 21% πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο σε σχέση με τα άτομα που δεν έχουν διαβήτη. Με βάση τρεις μελέτες που παρείχαν πληροφορίες σχετικά με το πόσο καιρό οι συμμετέχοντες είχαν διαβήτη, η σχέση μεταξύ της διάρκειας του διαβήτη και του Πάρκινσον ήταν κάπως έκπληξη. Τα άτομα με τύπο 2 διαγνωσμένο λιγότερο από 10 χρόνια είχαν 46% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν το Πάρκινσον, ενώ τα άτομα που είχαν διαβήτη δέκα χρόνια ή περισσότερο ήταν μόνο 20% πιο πιθανό. Όταν τα άτομα με καρδιαγγειακά νοσήματα αποκλείστηκαν από την ανάλυση, η σχέση μεταξύ του τύπου 2 και του Πάρκινσον παρέμεινε, με 29% υψηλότερο κίνδυνο για το Πάρκινσον σε αυτήν την ομάδα.

Παραλλαγές του DNA

Με βάση τρεις μελέτες που εξέτασαν την εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον σε άτομα με τύπο 2, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο διαβήτης συνδέεται με ταχύτερο ρυθμό τόσο της εξέλιξης των κινητικών συμπτωμάτων όσο και της μείωσης της γνωστικής ικανότητας. Ξεχωριστά, οι ερευνητές εξέτασαν πώς οι παραλλαγές του DNA που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης του Πάρκινσον. Διαπίστωσαν ότι με βάση μια ανάλυση 191 παραλλαγών DNA που συνδέονται με τον τύπο 2, η προδιάθεση για διαβήτη τύπου 2 κάνει επίσης ένα άτομο περίπου 8% πιο πιθανό να αναπτύξει τη νόσο του Πάρκινσον.

Συνολικά, έγραψαν οι ερευνητές, αυτά τα αποτελέσματα παρέχουν “πειστικά στοιχεία” ότι το να έχεις διαβήτη τύπου 2 αυξάνει τόσο τον κίνδυνο ανάπτυξης του Πάρκινσον όσο και τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου σε άτομα που ήδη την έχουν. Απαιτείται περισσότερη έρευνα, ανέφεραν οι ερευνητές, για να γνωρίζουν εάν τυχόν παράγοντες συμπεριφοράς, όπως παράγοντες του τρόπου ζωής ή έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα, θα μπορούσαν να αυξήσουν ή να μειώσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης του Πάρκινσον σε άτομα με διαβήτη.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management