Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η πτώση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 σχετίζεται στενά με την αύξηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης σε νεαρούς ενήλικες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Η ίδια μελέτη δείχνει όμως ότι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας δεν φαίνεται να βοηθά στην κατάθλιψη σε αυτόν τον πληθυσμό, αφήνοντας ασαφές εάν η λιγότερη σωματική δραστηριότητα είναι μια αιτία ή ένα σύμπτωμα κατάθλιψης.

Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα υγείας από φοιτητές πανεπιστημίου στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ για μια σειρά στοιχείων συμπεριλαμβανομένης της σωματικής δραστηριότητας, των συνηθειών ύπνου, της χρήσης του χρόνου και της ψυχικής υγείας τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Συνολικά, υπήρξαν “δραματικές αλλαγές” σε αυτούς τους τομείς, καταδεικνύοντας ανθυγιεινές αλλαγές σε ορισμένες συνήθειες και χαμηλότερη παραγωγικότητα, καθώς και χειρότερη ψυχική υγεία μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη.

Στην αρχή της πανδημίας, ο μέσος αριθμός ημερήσιων βημάτων μειώθηκε από περίπου 10.000 σε περίπου 4.600, μια άνευ προηγουμένου μείωση της σωματικής δραστηριότητας. Ο χρόνος ύπνου αυξήθηκε κατά περίπου 25 έως 30 λεπτά για κάθε βράδυ. Ο χρόνος που αφιερώθηκε στην κοινωνικοποίηση μειώθηκε κατά περισσότερο από 50% σε λιγότερο από 30 λεπτά την ημέρα και ο χρόνος χρήσης κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών υπερδιπλασιάστηκε σε πάνω από πέντε ώρες την ημέρα. Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη, ταυτόχρονα, το ποσοστό των συμμετεχόντων που κινδυνεύουν με κλινική κατάθλιψη. Με βάση τις αναφερόμενες διαδικασίες σκέψης και τα συμπτώματά τους αυξήθηκε σε εύρος από 46% έως 61% σε όλη την πανδημία, αντιπροσωπεύοντας αύξηση έως και 90% στην κορυφή αυτού του επιπέδου κινδύνου.

Λιγότερη σωματική δραστηριότητα συνδέεται με τον κίνδυνο κατάθλιψης

Κοιτάζοντας πώς οι αλλαγές στον τρόπο ζωής συνδέθηκαν με τον κίνδυνο κατάθλιψης τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι αλλαγές συνδέονταν πολύ περισσότερο με την κατάθλιψη από την έναρξη της πανδημίας Covid-19. Πριν από την πανδημία, υπήρχε ελάχιστη ή καθόλου σχέση μεταξύ της μείωσης της σωματικής δραστηριότητας και της αύξησης του κινδύνου κατάθλιψης. Αλλά από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, η πτώση της σωματικής δραστηριότητας ήταν ένας ισχυρός προγνωστικός δείκτης για το ποιος θα εμφάνιζε σημάδια κατάθλιψης. Αντίθετα, τα άτομα που διατηρούσαν τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας πριν από την πανδημία είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σημάδια κατάθλιψης.

Όμως, μια παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της μελέτης έθεσε αμφιβολίες για το αν η χαμηλότερη σωματική δραστηριότητα συνέβαλε άμεσα στον αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης. Τον Ιούνιο του 2020, το ήμισυ ενός υποσυνόλου 205 συμμετεχόντων στη μελέτη έλαβε τυχαία οικονομικό κίνητρο για να κάνει 10.000 βήματα κάθε μέρα για δύο εβδομάδες. Σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που δεν έλαβε κίνητρα, ο αριθμός των βημάτων που έκαναν οι συμμετέχοντες στην ενεργή ομάδα (όλοι οι συμμετέχοντες φορούσαν συσκευή παρακολούθησης φυσικής κατάστασης) αυξήθηκε κατά μέσο όρο περίπου 2.300 την ημέρα, με αντίστοιχη αύξηση της σωματικής δραστηριότητας σχεδόν 40 λεπτών ανά μέρα. Αλλά στο τέλος της περιόδου παρέμβασης, οι συμμετέχοντες στην ενεργή ομάδα δεν παρουσίασαν συνολική βελτίωση στην ψυχική υγεία σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες που έμειναν πιο δραστήριοι για τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες δεν έδειξαν επίσης βελτίωση στα συμπτώματα ψυχικής υγείας.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι παρά την αβεβαιότητα σχετικά με τις αιτίες και τις επιπτώσεις, η λιγότερη σωματική δραστηριότητα συνδέεται στενά με τον κίνδυνο κατάθλιψης. “Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει σημαντικές αλληλεπιδράσεις με άλλες συμπεριφορές τρόπου ζωής, όπως κοινωνικές συναναστροφές”, έγραψαν.

Με πληροφορίες απο Diabetes Self-Management