Η χαμηλότερη σκελετική μυϊκή μάζα και η χαμηλότερη δύναμη λαβή έχουν σχέση με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο σε άτομα με διαβήτη τύπου2, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στο Journal of Diabetes.

Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διάφορους τύπους καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων τόσο των μικροαγγειακών (μεγάλων αιμοφόρων αγγείων) επιπλοκών όπως η στεφανιαία νόσος (CAD) όσο και των μικροαγγειακών (μικρών αιμοφόρων αγγείων) επιπλοκών όπως η χρόνια νεφρική νόσο και η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Ενώ διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε άτομα με διαβήτη – όπως ο έλεγχος της γλυκόζης στο αίμα, τα επίπεδα λιπιδίων του αίματος (χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων), η αρτηριακή πίεση και το σωματικό βάρος – οι ερευνητές έχουν μερικές φορές εξετάσει μη συνήθεις πιθανούς δείκτες καρδιαγγειακής νόσου.

Για την τελευταία μελέτη, ερευνητές στη Νότια Κορέα ενέταξαν σε μελέτη 1.230 ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 που ήταν άνω των 30 ετών. Στους συμμετέχοντες έγιναν πολλά διαφορετικά για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που μετρούν τη μάζα των σκελετικών μυών και τη δύναμη λαβής. Επίσης, έγινε αξιολόγηση του ιστορικού της υγείας τους και οι παράγοντες του τρόπου ζωής τους.

Όπως αναφέρει άρθρο σχετικά με τη μελέτη στο Healio, οι συμμετέχοντες μπήκαν σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες για ανάλυση. Αυτούς με χαμηλή σκελετική μυϊκή μάζα και χαμηλή δύναμη λαβής (428 συμμετέχοντες), χαμηλή σκελετική μυϊκή μάζα και υψηλή δύναμη λαβής (182 συμμετέχοντες), υψηλή σκελετική μυϊκή μάζα και χαμηλή δύναμη λαβής (188 συμμετέχοντες) και υψηλή σκελετική μυϊκή μάζα και υψηλή δύναμη λαβής (432 συμμετέχοντες). Σε σύγκριση με εκείνους που είχαν υψηλή σκελετική μυϊκή μάζα και υψηλή δύναμη λαβής, οι συμμετέχοντες με χαμηλά μέτρα και για τους δύο παράγοντες είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν καρδιαγγειακή νόσο.

Αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος από μειωμένη σκελετική μυϊκή μάζα

Μετά από προσαρμογή για ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας, του φύλου, του δείκτη μάζας σώματος, των συνηθειών άσκησης, της χρήση αλκοόλ και καπνού, της αρτηριακής πίεσης, της A1C, της νεφρική λειτουργίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που είχαν χαμηλή μυϊκή μάζα και χαμηλή δύναμη λαβής είχαν 2,9 φορές περισσότερες πιθανότητες να πάσχουν από καρδιαγγειακή νόσο. Δεν υπήρχαν ενδείξεις αυξημένου κινδύνου για ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ενώ ένα υψηλότερο επίπεδο A1C δεν αύξησε τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο συνολικά, επηρέασε αυτόν τον κίνδυνο σε ορισμένες ομάδες συμμετεχόντων. Μεταξύ των συμμετεχόντων με υψηλή μυϊκή μάζα και χαμηλή δύναμη λαβής, εκείνοι με επίπεδο A1C 7,1% ή υψηλότερο είχαν 3,7 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν καρδιαγγειακή νόσο. Μεταξύ των συμμετεχόντων με χαμηλή σκελετική μυϊκή μάζα και υψηλή δύναμη λαβής, εκείνοι με επίπεδο A1C 7,1% ή υψηλότερο είχαν 3,9 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν καρδιαγγειακή νόσο. Επίσης, μεταξύ των συμμετεχόντων με χαμηλή σκελετική μυϊκή μάζα και χαμηλή δύναμη πρόσφυσης, εκείνοι με επίπεδο A1C 7,1% ή υψηλότερο είχαν 7,3 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν καρδιαγγειακή νόσο.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός χαμηλής σκελετικής μυϊκής μάζας και χαμηλής δύναμης πρόσφυσης συνδέθηκε στενά με καρδιαγγειακές παθήσεις σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, ειδικά σε άτομα με υψηλότερα επίπεδα A1C.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management