Μια νέα μελέτη βρήκε μια σχέση μεταξύ του χρόνου που ζει κάποιος με διαβήτη τύπου 2 και των αλλαγών στη σύνθεση του εγκεφάλου του.

Όσο περισσότερο ένα άτομο έχει την πάθηση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βιώσει αυτές τις αλλαγές, σύμφωνα με ερευνητές που είπαν ότι τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της πρόληψης του διαβήτη τύπου 2.

Η ομάδα, με επικεφαλής το Michigan Medicine του Πανεπιστημίου του Michigan, μελέτησε δεδομένα από 51 μεσήλικες Ινδιάνους της Αμερικής Pima με διαβήτη τύπου 2.

Χρησιμοποίησαν τεστ μνήμης και γλώσσας – που ονομάζονται NIH Toolbox Cognitive Battery – και μαγνητικές τομογραφίες για να εξετάσουν τη σχέση μεταξύ του διαβήτη, της γνωστικής λειτουργίας και της δομής του εγκεφάλου.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα άτομα που είχαν διαβήτη τύπου 2 για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα έχουν μειωμένο μέσο πάχος του φλοιού και όγκους φαιάς ουσίας, μαζί με αυξημένο όγκο υπερέντασης λευκής ουσίας.

Διάρκεια διαβήτη τύπου 2 και αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου

Ενώ η γνωστική λειτουργία των συμμετεχόντων στη μελέτη δεν διέφερε από τα άτομα χωρίς διαβήτη τύπου 2, οι ερευνητές λένε ότι ο προληπτικός έλεγχος είναι απαραίτητος για να βοηθήσει στην προστασία της υγείας του εγκεφάλου των ατόμων με την πάθηση.

Ο πρώτος συγγραφέας Dr Evan Reynolds, επικεφαλής στατιστικολόγος για το NeuroNetwork for Emerging Therapies στο Michigan Medicine, είπε, σύμφωνα με δημοσίευμα του diabetes.co.uk: «Είναι από τις πρώτες φορές που οι αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου έχουν συσχετιστεί με τη διάρκεια του διαβήτη.

Αν και δεν βρήκαμε μειωμένη γνωστική ικανότητα μέσω του NIH Toolbox, αυτό μπορεί να μην δώσει ολόκληρη την εικόνα. Το γεγονός ότι είδαμε αρνητικές αλλαγές στον ίδιο τον εγκέφαλο παρέχει στοιχεία για την ανάγκη έγκαιρου ελέγχου για γνωστικές διαταραχές σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 για τη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών και της ποιότητας ζωής».

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι οι επιπλοκές που προκύπτουν από τον διαβήτη, συμπεριλαμβανομένης της χρόνιας νεφρικής νόσου, σχετίζονται επίσης με αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Annals of Clinical and Translational Neurology.