Οι έφηβοι και οι νέοι ενήλικες με διαβήτη τύπου 1 που συμμετείχαν σε ένα μοντέλο φροντίδας βασισμένο στην τηλεϊατρική παρουσίασαν καλύτερη παρακολούθηση στα ιατρικά ραντεβού και χαμηλότερα επίπεδα αγωνίας που σχετίζεται με τον γιατρό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Diabetes Science and Technology.

Η τηλεϊατρική περιλαμβάνει την εξ αποστάσεως επίσκεψη του γιατρού σας ή άλλου παρόχου υγειονομικής περίθαλψης χρησιμοποιώντας σύνδεση βίντεο ή ήχου, συνήθως μέσω του υπολογιστή ή του κινητού σας τηλεφώνου. Αν και δεν μπορείτε να κάνετε φυσική εξέταση, αιμοληψία ή άλλες εξετάσεις με αυτό τον τρόπο, υπάρχουν μερικά μοναδικά οφέλη που μπορεί να προσφέρει η τηλεϊατρική.

Τα εικονικά ραντεβού μπορούν να επιτρέψουν πιο συχνή αλληλεπίδραση μεταξύ ασθενών και γιατρών, κάτι που έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στη μείωση των εισαγωγών σε νοσοκομεία που σχετίζονται με τον διαβήτη και των συνολικών δαπανών. Η πρόσβαση στην τηλεϊατρική έχει συνδεθεί με περισσότερες επισκέψεις σε γιατρούς για παιδιά με διαβήτη τύπου 1 κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 και η εξ αποστάσεως επίσκεψη σε θεραπευτή έχει αποδειχθεί ότι βοηθά τους ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 να βελτιώσουν τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα και να μειώσουν την αγωνία που σχετίζεται με τον διαβήτη.

Η τελευταία μελέτη

Για την τελευταία μελέτη, σύμφωνα με δημοσίευμα του Diabetes Self – Management οι ερευνητές εξέτασαν 68 συμμετέχοντες ηλικίας 16 έως 25 ετών με διαβήτη τύπου 1, οι οποίοι αρχικά κατατάχθηκαν τυχαία για μια περίοδο 15 μηνών είτε σε τυπική φροντίδα είτε σε εξειδικευμένο μοντέλο φροντίδας. Το τελευταίο έδινε έμφαση στην “προσωποκεντρική φροντίδα”, που περιελάμβανε εικονικές ομάδες συνομηλίκων και ιατρική καθοδήγηση από απόσταση με τη χρήση της τεχνολογίας.

Προς το τέλος της μελέτης, ωστόσο, η πανδημία Covid-19 ανάγκασε όλους τους συμμετέχοντες να παρακολουθήσουν εξ αποστάσεως επισκέψεις — συμπεριλαμβανομένων εκείνων στην ομάδα τυπικής φροντίδας. Επειδή δεν υπήρχε καθαρή γραμμή που να χώριζε τους συμμετέχοντες που συμμετείχαν στην τηλεϊατρική και αυτούς που δεν συμμετείχαν, οι ερευνητές αποφάσισαν να συγκρίνουν τους συμμετέχοντες που παρακολούθησαν περισσότερες από τις μισές επισκέψεις τους εξ αποστάσεως με εκείνους που είχαν ως επί το πλείστον προσωπικές επισκέψεις.

Τηλεϊατρική: Οι επισκέψεις συνδέονται με χαμηλότερη δυσφορία που σχετίζεται με τον γιατρό

Όπως αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, από τους 68 συμμετέχοντες, οι 39 (57%) παρακολούθησαν τις περισσότερες επισκέψεις μέσω τηλεϊατρικής, ενώ οι 29 (43%) παρακολούθησαν τις περισσότερες επισκέψεις αυτοπροσώπως. Η κυρίως ομάδα της τηλεϊατρικής παρακολούθησε κατά μέσο όρο 3,3 επισκέψεις κατά την περίοδο της μελέτης, σε σύγκριση με μέσο όρο 2,5 επισκέψεων για την άλλη ομάδα. Όσοι παρακολούθησαν περισσότερες επισκέψεις εξ αποστάσεως ανέφεραν ένα γενικό σταθερό επίπεδο σχετιζόμενης με τον γιατρό δυσφορίας καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης, ενώ η άλλη ομάδα ανέφερε συνολική αύξηση της σχετιζόμενης με τον γιατρό δυσφορίας. Είναι επίσης πιθανό ότι το μοντέλο “προσωποκεντρικής φροντίδας” στη μελέτη, και όχι απλώς η μεγαλύτερη χρήση της τηλεϊατρικής, να ήταν υπεύθυνο για το χαμηλότερο επίπεδο δυσφορίας που σχετίζεται με τον γιατρό που παρατηρήθηκε στους συμμετέχοντες που χρησιμοποιούσαν κυρίως εξ αποστάσεως επισκέψεις.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μοντέλο φροντίδας που έδινε έμφαση στην τηλεϊατρική ήταν ένας τρόπος αποτελεσματικής συνεργασίας με εφήβους και νεαρούς ενήλικες με διαβήτη τύπου 1.