Αποκαλυπτικά είναι τα αποτελέσματα νέας μελέτης, σύμφωνα με την οποία η μοναξιά μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2.

Η εργασία δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Diabetologia. Εξέτασε ένα μεγάλο σύνολο δεδομένων δημόσιας υγείας που περιγράφει λεπτομερώς τη σωματική και ψυχική υγεία περίπου 24.000 ενηλίκων Νορβηγών. Οπως γράφει το diabetesdaily.com, οι συμμετέχοντες στη μελέτη συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Στη συνέχεια οι ερευνητές παρακολούθησαν την πρόοδό τους μέχρι σήμερα. Μέχρι το τέλος του 2019, περισσότεροι από 1000 είχαν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2. Μια ανάλυση έδειξε ότι όσοι ανέφεραν το υψηλότερο επίπεδο μοναξιάς είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν αισθήματα μοναξιάς.

Γιατί η μοναξιά είναι παράγοντας κινδύνου διαβήτη τύπου 2

Γιατί η μοναξιά συμβάλλει στην πρόκληση διαβήτη; Αν και η μελέτη δεν σχεδιάστηκε για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, οι συγγραφείς έκαναν εικασίες σχετικά με πιθανούς μηχανισμούς. Ειδικότερα:

• Η μοναξιά είναι γνωστό ότι πυροδοτεί μια χημική αντίδραση στρες, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής έκκρισης της ορμόνης κορτιζόλης. Αυτή προκαλεί φλεγμονή, αυξημένα επίπεδα γλυκόζης και αντίσταση στην ινσουλίνη.
• Η μοναξιά επηρεάζει την όρεξη και τη διατροφική συμπεριφορά, αυξάνοντας την επιθυμία για ζάχαρη και άλλες κακές διατροφικές επιλογές.
• Οι μοναχικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να είναι λιγότερο πιθανό να κάνουν επιλογές υγιεινού τρόπου ζωής. Οι φίλοι και τα αγαπημένα πρόσωπα μπορούν να αποτελέσουν πηγή θετικής πίεσης. Και μπορεί να είναι πιο πιθανό να ασκηθείτε, ή να σηκωθείτε από τον καναπέ, αν έχετε φίλους να δείτε.

Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης μια σχέση μεταξύ της μοναξιάς, του διαβήτη και της αϋπνίας. Η έλλειψη ύπνου μπορεί να επιταχυνθεί από το χρόνιο στρες που σχετίζεται με τη μοναξιά. Εχει συνδεθεί ανεξάρτητα με κινδύνους διαβήτη και με λαχτάρα για ζάχαρη.

Φαύλος κύκλος

Φάνηκε ότι τα άτομα με διαβήτη είναι πιο πιθανό να είναι μόνοι και τα άτομα με μοναξιά πιο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη. Μια αμφίδρομη οδός, δηλαδή, με τη δυνατότητα να δημιουργήσει έναν φαύλο κύκλο. Στην πραγματικότητα, η μοναξιά συνδέεται με πολλά ατυχή αποτελέσματα για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και της άνοιας.

Αν και η παρούσα μελέτη δεν ελέγχει την επίδραση των παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση της μοναξιάς σε άτομα που έχουν ήδη διαβήτη τύπου 2, άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική δραστηριότητα μπορεί να αποφέρει μεταβολικές βελτιώσεις. Φαίνεται πιθανό ότι οι συμπεριφορές που έχουν σχεδιαστεί για την καταπολέμηση της μοναξιάς σε άτομα με διαβήτη θα μπορούσαν να προσφέρουν βελτιώσεις στην υγεία.