Η λήψη μετφορμίνης βοηθά στην πρόληψη της εξέλιξης του προδιαβήτη σε διαβήτη, αλλά δεν μειώνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο για σοβαρά καρδιαγγειακά συμβάντα όπως εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο, σύμφωνα με ένα νέο ερευνητικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Circulation.

Ο προδιαβήτης – αυξημένη γλυκόζη στο αίμα που δεν φτάνει το όριο για διαβήτη – θεωρείται ευρέως ότι είναι ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, ακόμα κι αν αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι ένα άτομο θα αναπτύξει διαβήτη. Για παράδειγμα, οι νεότεροι ενήλικες με προδιαβήτη έχουν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα, ακόμη και μετά την προσαρμογή για άλλους παράγοντες κινδύνου καρδιακής προσβολής.

Ενώ υπάρχει ευρέως διαδεδομένη συμφωνία ότι τα άτομα με προδιαβήτη θα πρέπει να λαμβάνουν συμβουλές ή θεραπεία για να βοηθήσουν στην πρόληψη του διαβήτη, υπάρχει συζήτηση σχετικά με το εάν οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής ή η λήψη μετφορμίνης είναι η καλύτερη πορεία δράσης για τα περισσότερα άτομα με προδιαβήτη. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η λήψη μετφορμίνης μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της υγείας της καρδιάς σε άτομα με προδιαβήτη, επομένως αυτό είναι ένα συνεχές θέμα έρευνας.

Για το τελευταίο άρθρο, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από 3.234 άτομα που συμμετείχαν σε μια μακροχρόνια μελέτη που ονομάζεται Μελέτη Αποτελεσμάτων του Προγράμματος Πρόληψης Διαβήτη (Diabetes Prevention Program Outcomes Study). Ως μέρος αυτής της μελέτης, οι συμμετέχοντες με προδιαβήτη κατανεμήθηκαν τυχαία σε μία από τις τρεις παρεμβάσεις για μια αρχική περίοδο τριών ετών: λήψη 850 χιλιοστόγραμμων μετφορμίνης δύο φορές την ημέρα, λήψη εικονικού φαρμάκου (ανενεργό χάπι) ή συμμετοχή σε ένα εντατικό πρόγραμμα παρέμβασης στον τρόπο ζωής. Κατά τη διάρκεια μιας δεύτερης φάσης που διήρκεσε 18 χρόνια, προσφέρθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες ένα λιγότερο εντατικό πρόγραμμα τρόπου ζωής και οι συμμετέχοντες που έπαιρναν μετφορμίνη συνέχισαν να το παίρνουν.

Δεν υπάρχουν καρδιαγγειακά οφέλη που συνδέονται με τη μετφορμίνη στον προδιαβήτη

Για την τελευταία ανάλυση, οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν κυρίως να εξετάσουν τυχόν διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων μελέτης όταν επρόκειτο για μη θανατηφόρο έμφραγμα ή εγκεφαλικό ή θάνατο από καρδιαγγειακά αίτια κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου μελέτης 21 ετών. Διαπίστωσαν ότι παρόλο που η λήψη μετφορμίνης ήταν μέτρια αποτελεσματική στην πρόληψη του διαβήτη – το 60% της αρχικής ομάδας εικονικού φαρμάκου συνέχισε να αναπτύσσει διαβήτη, σε σύγκριση με το 55% της ομάδας της μετφορμίνης – δεν υπήρχε καρδιαγγειακό όφελος από τη λήψη μετφορμίνης.

Σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, τα μέλη της ομάδας της μετφορμίνης είχαν στην πραγματικότητα 3% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ένα σημαντικό καρδιαγγειακό επεισόδιο ή καρδιαγγειακό θάνατο, ενώ τα μέλη της ομάδας εντατικού τρόπου ζωής είχαν 14% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αυτό το αποτέλεσμα.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι αν και αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να φαίνονται εκπληκτικά, περιπλέκονται από το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να είχαν λάβει οποιονδήποτε αριθμό θεραπειών για τη μείωση του κινδύνου για καρδιαγγειακά συμβάντα κατά τη διάρκεια της 18χρονης περιόδου παρακολούθησης και από το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες σε όλες τις ομάδες θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη συνεχιζόμενη παρέμβαση στον τρόπο ζωής. Ωστόσο, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η λήψη μετφορμίνης για τον προδιαβήτη δεν αποτελεί εγγύηση για καλύτερα καρδιαγγειακά αποτελέσματα και ότι οι παράγοντες του τρόπου ζωής και άλλα φάρμακα μπορεί να διαδραματίσουν μεγάλο ρόλο στο εάν οι άνθρωποι θα έχουν εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο με την πάροδο του χρόνου.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management