Τα παιδιά που διατρέχουν γενετικά κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με την πάθηση εάν τους συνταγογραφηθεί γενταμικίνη. Πρόκειται για ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πολλών τύπων βακτηριακών λοιμώξεων.

Μια μελέτη που διεξήχθη από το Ιατρικό Κολλέγιο της Τζόρτζια διαπίστωσε ότι το συνήθως χρησιμοποιούμενο συνταγογραφούμενο φάρμακο παράγει υψηλότερο επίπεδο αντισωμάτων, θέτοντας τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν το αντιβιοτικό σε κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1.

Κατά τη διάρκεια του πειράματος, η ομάδα επιστημόνων ανέλυσε δείγματα αίματος 278 παιδιών και νέων από τη Μελέτη Αυτοανοσίας του Διαβήτη στους Νέους (DAISY) και το Φαινόμενο και Γονιδίωμα του Διαβητικού Αυτοαντισώματος (PAGODA). Εξέτασαν επίσης το αίμα 298 υγιών ατόμων.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περισσότερο από το 5% της μελέτης κοόρτης είχε υψηλότερο επίπεδο αντισωμάτων. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό της ομάδας συνέχισε να αναπτύσσει διαβήτη τύπου 1. Σύμφωνα με την έκθεση, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο Nature Communications, έως και το 10% των νεογέννητων μωρών λαμβάνουν γενταμικίνη για την πρόληψη σοβαρής περίπτωσης σήψης. Ο κορυφαίος συγγραφέας Δρ Sharad Purohit είπε: “Αυτές οι λοιμώξεις είναι συχνές και τα μωρά χρειάζονται το αντιβιοτικό. Το δικό τους ανοσοποιητικό σύστημα δεν είναι καλά ανεπτυγμένο σε αυτή τη συγκυρία και το φάρμακο μπορεί να είναι μια σωτήρια θεραπεία”.

Κοινό αντιβιοτικό και κίνδυνος για διαβήτη τύπου 1

Καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμής, οι ακαδημαϊκοί εξέτασαν πώς συνδέονται τα αντισώματα και οι γλυκάνες. Οι γλυκάνες βρίσκονται στην επιφάνεια των ανθρώπινων κυττάρων και στα κύτταρα των μικροοργανισμών, όπως τα βακτήρια. Το κοινό αντιβιοτικό γενταμικίνη είναι μέρος μιας κατηγορίας ενώσεων που ονομάζονται αμινογλυκοσίδες. Αυτή η ομάδα ενώσεων αναγνωρίζεται επίσης ως γλυκάνες λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σάκχαρα.

Οι ερευνητές εντόπισαν μια σύνδεση μεταξύ του γονιδίου FUT2 και των αντισωμάτων τόσο κατά της γενταμικίνης όσο και των κυττάρων των νησίδων του παγκρέατος. Ο Δρ Purohit είπε: “Νομίζω ότι με βάση τα δεδομένα μας, υπάρχουν κίνδυνοι. Το FUT2 είναι υπεύθυνο για τη σύνθεση και τις λειτουργικές ιδιότητες των γλυκανών στους ιστούς του βλεννογόνου και στις σωματικές εκκρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου γάλακτος”.

Οι πολυμορφισμοί FUT2 μπορεί να επηρεάσουν βαθιά τη σύνθεση της μικροχλωρίδας του εντέρου και την ευαισθησία του ξενιστή σε ιογενείς λοιμώξεις και χρόνια φλεγμονώδη νόσο. Ο Δρ Purohit πρόσθεσε: “Η νέα μελέτη δείχνει ότι τα αντισώματα κατά των υδατανθράκων (ACAs) μπορεί να έχουν παρόμοια δυνατότητα στον διαβήτη τύπου 1”.
Ο συν-συγγραφέας Δρ Paul Tran δήλωσε: “Το προφίλ ACA μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό περιβαλλοντικών εκθέσεων που σχετίζονται με ασθένειες και είναι δυνητικά χρήσιμοι βιοδείκτες για την πρόβλεψη ασθενειών”. Άλλες μελέτες εξετάζουν τώρα πώς οι γλυκάνες συνδέονται με τον καρκίνο και άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις.

Με πληροφορίες από diabetes.co.uk