Επιστήμονες από την Ομάδα Έρευνας Bioreactors (BIO-110) του Πανεπιστημίου της Γρανάδας έχουν δείξει ότι μια φυσική θεραπεία με βάση το αλεύρι που παράγεται από το έντομο Tenebrio molitor (πιο γνωστό ως αλευροσκούληκο) μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη τύπου II.

Οι ερευνητές έλαβαν και ταυτοποίησαν με επιτυχία πεπτίδια που μπορούν να ασκήσουν προληπτική δράση κατά του διαβήτη από το πρωτεϊνικό κλάσμα του εντόμου Tenebrio molitor. Το υπόστρωμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν αλεύρι από το έντομο που δωρίστηκε από την εταιρεία Tebrio με έδρα τη Σαλαμάνκα, μια πρωτοποριακή εταιρεία αναπαραγωγής εντόμων σε βιομηχανική κλίμακα στην Ευρώπη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου II είναι μια από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες στον κόσμο σήμερα, και μετρά περισσότέρους από 400 εκατομμύρια ασθενείς. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι ήταν η έβδομη πιο διαδεδομένη αιτία θανάτου το 2016 και ότι 700 εκατομμύρια άνθρωποι ενδέχεται να έχουν αναπτύξει διαβήτη τύπου 2 έως το 2045. Οι λύσεις που εφαρμόζονται επί του παρόντος στη θεραπεία της είναι ενέσεις ινσουλίνης ή η από του στόματος χορήγηση διαφόρων φαρμάκων που δρουν αναστέλλοντας ένζυμα όπως DPP-IV ή γλυκοσιδάση, ή ανάλογα ορμονών που εμπλέκονται στην αποκατάσταση της δραστηριότητας της ινσουλίνης. Ωστόσο, αυτές οι επιλογές παράγουν συχνά ανεπιθύμητες παρενέργειες στον άνθρωπο.

Αντιδιαβητική επίδραση

Η πιθανή χρήση πεπτιδίων που προέρχονται από διατροφικές πρωτεΐνες με την ικανότητα να αναστέλλουν αυτά τα ένζυμα, δημιουργώντας έτσι ένα αντιδιαβητικό αποτέλεσμα στον ασθενή, διερευνάται ενεργά. Το πλεονέκτημά του έναντι των τρεχουσών θεραπειών είναι η απουσία παρενεργειών και η σχετική ευκολία με την οποία αυτά τα πεπτίδια μπορούν να ληφθούν χρησιμοποιώντας φυσικούς πόρους πρωτεΐνης. Υπάρχουν in vivo μελέτες με γάλα και θαλάσσιες πρωτεΐνες, για παράδειγμα, που δείχνουν ότι είναι μια εφικτή εναλλακτική λύση για χρήση ως δραστικά συστατικά σε λειτουργικά τρόφιμα.

Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο UGR επικεντρώθηκε στη λήψη πεπτιδίων με αντιδιαβητική ικανότητα και περιελάμβανε τη βελτιστοποίηση της απελευθέρωσης πεπτιδίων που περιέχονται στην πρωτεΐνη του Tenebrio molitor μέσω ενζυματικών διεργασιών. Ταυτοποιήθηκαν επτά αναστολείς πεπτίδια του ενζύμου DPP-IV, με μέσο μήκος 5 αμινοξέων, και έξι πεπτίδια αναστολέα του ενζύμου γλυκοσιδάσης, με μέσο μήκος μεταξύ 2 και 4 αμινοξέων.

Η χρήση εντόμων στα λειτουργικά τρόφιμα είναι ένα επίκαιρο ερευνητικό θέμα, καθώς προσφέρει μια πιθανή λύση σε διάφορες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα στην κοινωνία, καταλήγουν οι ερευνητές του UGR.

Με πληροφορίες από Medical Xpress