Ένα νέο σχήμα ινσουλίνης μία φορά την εβδομάδα μπορεί να είναι μια καλή εναλλακτική λύση στις καθημερινές ενέσεις για πολλά άτομα με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματα δύο μελετών που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Diabetes Care.

Και οι δύο μελέτες εξέτασαν την ινσουλίνη icodec, ένα νέο ανάλογο ινσουλίνης που σχεδιάζεται να λαμβάνεται μία φορά την εβδομάδα ως βασικό σχήμα ινσουλίνης. Θεωρητικά, αυτή η μία φορά την εβδομάδα βασική ινσουλίνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2. Αλλά επειδή τα άτομα με τύπο 1 απαιτούν πολλές ημερήσιες δόσεις ινσουλίνης γεύματος σε κάποια μορφή, ο περιορισμός της βασικής ινσουλίνης σε ενέσεις μία φορά την εβδομάδα φαίνεται να προσφέρει μικρό όφελος σε αυτήν την ομάδα. Αντ ‘αυτού, η ινσουλίνη icodec απευθύνεται σε άτομα με τύπο 2 που μπορεί να διστάζουν να χορηγούν καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης, ειδικά σε εκείνους που χρειάζονται μόνο βασική θεραπεία με ινσουλίνη.

Η εβδομαδιαία ινσουλίνη δείχνει υποσχόμενη ως βασική θεραπεία

Στην πρώτη μελέτη συμμετείχαν 205 συμμετέχοντες με διαβήτη τύπου 2 από επτά χώρες – τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Κροατία, την Ουγγαρία, την Πολωνία και τη Σλοβακία – οι οποίοι δεν είχαν ποτέ προηγουμένως λάβει θεραπεία με ινσουλίνη, αλλά θεωρήθηκαν υποψήφιοι για αυτό επειδή είχαν επίπεδο A1C μεταξύ 7% και 10% κατά τη λήψη από του στόματος φαρμάκων για διαβήτη. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε περίοδο διαλογής δύο εβδομάδων, ακολουθούμενη από 16 εβδομάδες θεραπείας με ινσουλίνη. Τρεις από τις ομάδες έλαβαν ινσουλίνη icodec εβδομαδιαίως, με κάθε ομάδα να έχει ελαφρώς διαφορετικά επίπεδα γλυκόζης-στόχου ή να κάνει προσαρμογές στην εβδομαδιαία δόση τους σε ελαφρώς διαφορετικές αυξήσεις. Η τέταρτη ομάδα έλαβε καθημερινά ινσουλίνη glargine.

Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων 15 και 16 της μελέτης, οι συμμετέχοντες φορούσαν ένα σύστημα συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης (CGM) για τον υπολογισμό του ποσοστού του χρόνου που αφιερώνεται εντός του εύρους της γλυκόζης στόχου από 70 έως 180 mg / dl. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με το διάστημα πριν από τη λήψη ινσουλίνης, οι συμμετέχοντες πέρασαν πολύ περισσότερο χρόνο στο εύρος της γλυκόζης-στόχου τους – 57,0%, 55,2% και 51,0% σε καθεμία από τις ομάδες ινσουλίνης icodec και 55,3% στην ομάδα ινσουλίνης glargine. Δεν υπήρχαν αναπάντεχα ζητήματα ασφάλειας και το ποσοστό υπογλυκαιμίας ήταν χαμηλό σε κάθε ομάδα, χωρίς επεισόδια σοβαρής υπογλυκαιμίας.

Η δεύτερη μελέτη

Στη δεύτερη μελέτη συμμετείχαν 154 συμμετέχοντες από πέντε χώρες – τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Τσεχική Δημοκρατία – που είχαν ήδη λάβει βασική ινσουλίνη για τον διαβήτη τύπου 2, μαζί με τουλάχιστον ένα φάρμακο για το διαβήτη από το στόμα. Αυτή η μελέτη διήρκεσε επίσης 156 εβδομάδες, με παρακολούθηση από CGM τις εβδομάδες 15 και 16. Υπήρχαν τρεις διαφορετικές ομάδες – η πρώτη ομάδα ξεκίνησε με μια δόση φόρτωσης” ινσουλίνης icodec δύο φορές μεγαλύτερη από τις ακόλουθες δόσεις, η δεύτερη ομάδα ξεκίνησε με μια κανονική ινσουλίνη icodec και η τρίτη ομάδα έπαιρνε καθημερινά ινσουλίνη glargine.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο εβδομάδων, το ποσοστό χρόνου στο εύρος γλυκόζης στόχου ήταν 72,9% για την ομάδα ινσουλίνης icodec με τη δόση φόρτωσης, 66,0% για την ομάδα χωρίς καμία δόση φόρτωσης και 65,0% για την ομάδα ινσουλίνης glargine. Το μέσο επίπεδο A1C στην ομάδα δόσης φόρτωσης μειώθηκε από 7,9% σε 7,1%, ενώ μειώθηκε από 7,9% σε 7,1% στις άλλες δύο ομάδες.

Οι ερευνητές και στις δύο μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ινσουλίνη icodec έδειξε ισχυρά οφέλη ως βασική θεραπεία ινσουλίνης για διαβήτη τύπου 2. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες και αναλύσεις, προτού αυτός ο νέος τύπος ινσουλίνης είναι διαθέσιμος στον γενικό πληθυσμό.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management