Οι έφηβοι με δυσκαμψία αρτηριών μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για ορισμένες άσχημες καρδιαγγειακές μετρήσεις ως ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Hypertension.

Η ακαμψία της αρτηρίας μπορεί να μετρηθεί με διάφορους τρόπους. Οι πιο δύσκαμπτες αρτηρίες είναι ένας παράγοντας για την υψηλή αρτηριακή πίεση, καθώς όταν οι αρτηρίες δεν μπορούν να χαλαρώσουν και να επεκταθούν όπως θα έπρεπε, η ροή του αίματος μπορεί να περιοριστεί. Αλλά η αρτηριακή ακαμψία μπορεί επίσης να αναπτυχθεί προτού έχει μετρήσιμη επίδραση στην αρτηριακή πίεση και η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί επίσης να συμβάλει στην αρτηριακή ακαμψία.

Η μείωση της αυξημένης αρτηριακής πίεσης έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, γεγονός που υποδεικνύει ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να συμβάλει άμεσα στην αδυναμία σωστής ρύθμισης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Αρκετά μέτρα διατροφής και τρόπου ζωής έχουν αποδειχθεί ότι βοηθούν στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, όπως η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φλαβονοειδή, η ενσωμάτωση βοτάνων και μπαχαρικών στη διατροφή και η κατανάλωση περισσότερων δημητριακών ολικής αλέσεως.

Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν 3.862 γενικά υγιείς εφήβους – με μέση ηλικία 17,7 ετών – για επτά χρόνια. Στην αρχή της μελέτης, στους συμμετέχοντες μετρήθηκε η ακαμψία της αρτηρίας τους, μαζί με το πάχος του έσω χιτώνα της καρωτίδας (cIMT) – ένα μέτρο της συσσώρευσης πλάκας, μιας λιπαρής ουσίας, στην καρωτίδα. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν επίσης σε διάφορες σωματικές μετρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ολικής και λιπώδους μάζας του κορμού, καθώς και του δείκτη μάζας σώματος, της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα νηστείας. Αυτές οι μετρήσεις επαναλήφθηκαν επτά χρόνια αργότερα.

Η υψηλότερη δυσκαμψία αρτηριών στην εφηβεία συνδέεται με ορισμένα κακά αποτελέσματα

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η υψηλότερη δυσκαμψία αρτηριών στην εφηβεία συνδέθηκε με μια σειρά από άσχημα αποτελέσματα επτά χρόνια αργότερα: 20% υψηλότερο κίνδυνο για αυξημένη συστολική αρτηριακή πίεση, 77% υψηλότερο κίνδυνο για αυξημένη διαστολική αρτηριακή πίεση, 19% υψηλότερο κίνδυνο για αυξημένο Δείκτη Μάζας Σώματος και 24% υψηλότερο κίνδυνο για αυξημένο λίπος κορμού.

Δεν παρατηρήθηκαν τέτοια αποτελέσματα με βάση το πάχος του έσω χιτώνα της καρωτίδας των συμμετεχόντων. Αρχικά, η αρτηριακή δυσκαμψία στην εφηβεία συνδέθηκε επίσης με 25% υψηλό κίνδυνο για αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης νηστείας, αλλά αυτή η σχέση εξαφανίστηκε όταν οι ερευνητές προσαρμόστηκαν για άλλους παράγοντες που ήταν γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο αντίστασης στην ινσουλίνη, όπως σημειώνεται σε άρθρο για τη μελέτη στο Healio.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έδειξαν, για πρώτη φορά, ότι η αρτηριακή ακαμψία στην εφηβεία μπορεί να προβλέψει ανεξάρτητα την παχυσαρκία και την υψηλή αρτηριακή πίεση στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Η παρέμβαση στην εφηβεία για τη μείωση της αρτηριακής δυσκαμψίας, έγραψαν, μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να βοηθήσει στην πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης και της παχυσαρκίας αργότερα — αν και απαιτούνται περισσότερες μελέτες σχετικά με αυτή τη σχέση με μεγαλύτερες, περισσότερο διαφορετικές ομάδες εφήβων από ό,τι βασίστηκε η τρέχουσα μελέτη.

Με πληροφορίες από Diabetes Self – Management