Μια νέα μελέτη στο NTNU και στο St. Olav’s Hospital Center of Obesity παρακολούθησε για πέντε χρόνια άτομα που ο διαβήτης τύπου 2 ήταν … κοντά τους. Στους συμμετέχοντες προσφέρθηκαν οργανωμένη σωματική δραστηριότητα και μαθήματα διατροφής.

“Βλέπουμε ότι η παρακολούθηση από τις υπηρεσίες υγείας στους νορβηγικούς δήμους για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη 2 και στη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων”, λέει η Ingrid Sørdal Følling, ερευνήτρια στο Τμήμα Υγείας και του NTNU.

Η Følling εργάζεται στο Κέντρο Έρευνας για την Παχυσαρκία, Χειρουργική Κλινική στο νοσοκομείο St. Olavs στο Τρόντχαϊμ. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο BMJ Open.

Η ανάληψη δράσης βοηθά

Ο διαβήτης τύπου 2 αφορά σε 350 εκατομμύρια ανθρώπους στον κόσμο. Περίπου 270.000 άνθρωποι στη Νορβηγία έχουν τη νόσο, αριθμός που έχει σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ένα επιπλέον 10% του πληθυσμού κινδυνεύει να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2.

Τα προσβεβλημένα άτομα είτε δεν παράγουν αρκετή ινσουλίνη, είτε τα κύτταρα τους αντιστέκονται στην ορμόνη, που ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη. Αυτό επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και διαταράσσει τον μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών όπως οι υδατάνθρακες, τα λίπη και οι πρωτεΐνες στο σώμα.

Ωστόσο, συχνά βοηθά να αναλάβουμε δράση, δείχνει η νέα έρευνα. Οι αλλαγές στις συνήθειες μπορεί να είναι ευεργετικές, εάν πραγματικά εφαρμοστούν. Εκεί χρειάζεται μακροχρόνια παρακολούθηση.

Θετικά αποτελέσματα για πολλούς συμμετέχοντες

Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν Δείκτη Μάζας Σώματος 25 ή μεγαλύτερο. Αυτό αντιστοιχεί στην κατηγορία του υπέρβαρου ή και ακόμη παραπάνω. Η μελέτη ξεκίνησε με 189 άτομα και περίπου το 70% ολοκλήρωσε το πρόγραμμα. Πολλοί από αυτούς είχαν πολύ καλά αποτελέσματα.

“Η ομάδα υψηλότερου κινδύνου στην αρχή περιελάμβανε 65 άτομα. Από αυτήν την ομάδα, περισσότερα από 40%, ή 27 άτομα, μείωσαν τον κίνδυνο σε μέτριο κατά τη διάρκεια της πενταετίας”, επεσήμανε η Følling.
Εννέα άτομα είχαν ήδη συμπτώματα διαβήτη τύπου 2 όταν ξεκίνησαν, και έξι από αυτά μείωσαν τα συμπτώματά τους.

Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι απλές συμβουλές για τον τρόπο ζωής από άτομα στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δεν μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, στους συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη προσφέρθηκαν μαθήματα φυσικής δραστηριότητας και διατροφής για ένα έτος και παρακολουθήθηκαν με μετρήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, μια πλήρη πενταετία. Η μακροπρόθεσμη δέσμευση φαίνεται να αποφέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Οι νεότεροι και με περισσότερο βάρος συμμετέχοντες αποχώρησαν

Πενήντα τέσσερις από τους συμμετέχοντες αποχώρησαν κατά τη διάρκεια της πενταετίας, που αντιστοιχεί σε λίγο πάνω από το 30%. Πολλοί από τους νεότερους συμμετέχοντες και εκείνοι με τον υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος, την περίμετρο μέσης και τη μέτρηση βάρους ήταν μεταξύ των ατόμων που αποχώρησαν.

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί αυτά τα άτομα επέλεξαν να μην συνεχίσουν. Μπορεί να υπάρχουν κοινωνικοοικονομικοί λόγοι, καθώς τα άτομα που δεν συμμετείχαν για όλη τη διάρκεια του έργου είχαν λιγότερη εκπαίδευση και απασχολήθηκαν λιγότερο. Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι οι προπονήσεις και τα μαθήματα είχαν προγραμματιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, γεγονός που θα μπορούσε να δυσχεράνει τη συμμετοχή νεότερων ατόμων.

Με πληροφορίες από Medical Xpress