Μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες είχε βραχυπρόθεσμη ευεργετική επίδραση στον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Diabetes, Obesity and Metabolism.

Η διατροφή χαμηλών υδατανθράκων για διαβήτη εξακολουθεί να θεωρείται κάπως μη συμβατική, παρόλο που έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα στον διαβήτη τύπου 1 και μπορεί ακόμη και να συμβάλει στην υποχώρηση του διαβήτη τύπου 2. Σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες της Αμερικανικής Ενωσης Διαβήτη, “η μείωση της συνολικής πρόσληψης υδατανθράκων για άτομα με διαβήτη έχει δείξει στοιχεία για τη βελτίωση της γλυκαιμίας και μπορεί να εφαρμοστεί σε μια ποικιλία διατροφικών προτύπων που ικανοποιούν τις ατομικές ανάγκες και προτιμήσεις”. Όμως, όσον αφορά τις πρωτεΐνες, οι ίδιες οδηγίες αναφέρουν ότι “δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η προσαρμογή του ημερήσιου επιπέδου πρόσληψης πρωτεϊνών θα βελτιώσει την υγεία”.

Για την τελευταία μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν τρία διαφορετικά πρότυπα διατροφής σε μια μικρή ομάδα ατόμων με διαβήτη τύπου 1. Κατά τη διάρκεια τριών ξεχωριστών εβδομάδων και σε τυχαία σειρά, 15 συμμετέχοντες ακολούθησαν την κάθε μία δίαιτα, με μια εβδομάδα μεταξύ κάθε περιόδου μελέτης-δίαιτας κατά την οποία ακολούθησαν την κανονική τους διατροφή. Το πρώτο διατροφικό πρότυπο ήταν μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες, χαμηλών υδατανθράκων, στην οποία το 20% των θερμίδων προερχόταν από υδατάνθρακες. Το δεύτερο ήταν μια μεσογειακή δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη στην οποία το 40% των θερμίδων προερχόταν από υδατάνθρακες, με έμφαση στις μορφές υδατανθράκων που χωνεύτηκαν αργά. Η τρίτη δίαιτα ήταν μια δίαιτα αναφοράς στην οποία το 50% των θερμίδων προερχόταν από υδατάνθρακες. Κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου μελέτης-δίαιτας, οι συμμετέχοντες φορούσαν ένα σύστημα συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης (CGM).

Διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες συνδέεται με τα οφέλη γλυκόζης

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια της φάσης υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες, χαμηλών υδατανθράκων, 11 στους 15 συμμετέχοντες πέρασαν περισσότερο χρόνο εντός του εύρους της γλυκόζης-στόχου σε σχέση με τα άλλα διατροφικά πρότυπα. Υπήρχε επίσης λιγότερη συνολική γλυκαιμική μεταβλητότητα κατά την παρακολούθηση της δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λιγότερος χρόνος που δαπανήθηκε κάτω από το εύρος της γλυκόζης στόχου. Αλλά όταν η δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες συγκρίθηκε άμεσα με τη μεσογειακή δίαιτα χαμηλής γλυκαιμίας, δεν υπήρχαν διαφορές αρκετά μεγάλες ώστε να είναι στατιστικά σημαντικές.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μετά από δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες “μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στον γλυκαιμικό έλεγχο” σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, αν και είναι πιθανό και άλλα διατροφικά πρότυπα – όπως μια δίαιτα με υψηλά λιπαρά και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες ή μια δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που περιέχει περισσότερους υδατάνθρακες – θα μπορούσαν να προσφέρει παρόμοια οφέλη. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να καθοριστεί το βέλτιστο επίπεδο πρόσληψης υδατανθράκων για τον έλεγχο της γλυκόζης στον διαβήτη τύπου 1, καθώς και τη βέλτιστη ποσότητα λίπους και πρωτεϊνών στη διατροφή.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management