Υπενθυμίζοντας σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 να φροντίσουν καλά την στοματική τους υγεία υπάρχουν αισθητές βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Family Medicine.

Η στοματική υγεία είναι κρίσιμη για τα άτομα με διαβήτη. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο οδοντικών κοιλοτήτων και λοιμώξεων του στόματος και ορισμένες λοιμώξεις του στόματος μπορεί, με τη σειρά τους, να οδηγήσουν σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Dental Hygiene διαπίστωσε επίσης ότι τα άτομα με διαβήτη ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο απώλειας δοντιών. Αλλά εκτός από το να υπενθυμίζεται συχνά σε άτομα με διαβήτη να φροντίζουν το στόμα και τα δόντια τους, δεν είναι σαφές ποιες παρεμβάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη προβλημάτων στοματικής υγείας σε άτομα με διαβήτη.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι οι υπενθυμίσεις, μαζί με ορισμένα βασικά εργαλεία και πληροφορίες, μπορεί να είναι αρκετές για να κάνουν μια σημαντική διαφορά στις συνήθειες στοματικής υγείας των ατόμων με διαβήτη. Οι συμμετέχοντες ήταν 764 άτομα με διαβήτη τύπου 2, που χωρίστηκαν σε 24 διαφορετικά ιατρεία. Σε 12 από αυτές τις τοποθεσίες, οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν ως ομάδα ελέγχου, χωρίς παρεμβάσεις που σχετίζονται με την στοματική υγεία.

Στις άλλες 12 τοποθεσίες, οι γιατροί και οι επαγγελματίες νοσοκόμων ακολούθησαν ένα πρωτόκολλο στοματικής φροντίδας με τους συμμετέχοντες. Τους υπενθύμιζαν επανειλημμένα να βουρτσίζουν τα δόντια τους δύο φορές την ημέρα με μια μαλακή οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα με φθόριο, συχνά τους ενθάρρυναν να επισκεφθούν έναν οδοντίατρο και να δώσουν κιτ που περιέχουν προϊόντα στοματικής υγιεινής και ένα φυλλάδιο για τη σχέση μεταξύ του διαβήτη και της στοματικής υγείας.

Η υπενθύμιση κάνει μεγάλη διαφορά στις καλές συνήθειες στοματικής υγιεινής

Στην αρχή της μελέτης και ένα χρόνο αργότερα, ζητήθηκε από όλους τους συμμετέχοντες να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο ρωτούσε για λειτουργικούς περιορισμούς που σχετίζονται με τη στοματική υγεία (όπως δυσκολία στο μάσημα ή ομιλία), πόνο, ψυχολογικές δυσκολίες (όπως η δυσφορία που σχετίζεται με προβλήματα στοματικής υγείας) και οι κοινωνικές δυσκολίες (όπως δεν θέλουν να βγουν έξω ή να κοινωνικοποιηθούν λόγω προβλημάτων στοματικής υγείας). Από τους αρχικούς 764 συμμετέχοντες, 543 συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο και τις δύο φορές και συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση της μελέτης.

Μετά από ένα χρόνο, ένα υψηλότερο ποσοστό συμμετεχόντων στην ομάδα παρέμβασης δήλωσε ότι η στοματική τους υγεία είχε βελτιωθεί σε ποσοστό 35,2%, σε σύγκριση με το 25,9% στην ομάδα ελέγχου. Όταν συμπεριλήφθηκαν μόνο τοποθεσίες όπου τουλάχιστον το 60% των συμμετεχόντων συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο, αυτοί οι αριθμοί ήταν 38,3% για την ομάδα παρέμβασης και 24,9% για την ομάδα ελέγχου. Αλλά δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων σε λειτουργικά προβλήματα ή άλλα συγκεκριμένα παράπονα που σχετίζονται με τη στοματική υγεία, και επίσης δεν υπάρχουν διαφορές που σχετίζονται με τη γενική υγεία εκτός της στοματικής υγείας.

Αυτή η μελέτη δείχνει ότι ενώ δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στα λειτουργικά προβλήματα ή τον πόνο μετά από ένα χρόνο, η εφαρμογή ενός πρωτοκόλλου στοματικής υγείας στα ιατρεία οδήγησε σε βελτίωση της στοματικής υγείας και της ποιότητας ζωής. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να διερευνηθεί εάν πιο λεπτομερείς παρεμβάσεις – όπως η στόχευση ατόμων με διαβήτη με υψηλότερο κίνδυνο για προβλήματα στοματικής υγείας – μπορεί να οδηγήσουν σε πολύ καλύτερα οφέλη στην στοματική υγεία.

Με πληροφορίες από Diabetes Self-Management