Ενώ οι περισσότερες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 ταξινομούνται ως αυτοάνοσες, ένα μικρό ποσοστό των ασθενών έχει διαβήτη τύπου 1 που δεν προκαλείται από το ανοσοποιητικό και μερικές φορές αναφέρεται ως διαβήτης τύπου 1 Β. Ερευνητές από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας (CHOP) εντόπισαν 41 γενετικούς δείκτες που δεν είχαν αναφερθεί προηγουμένως για αυτή τη λιγότερο κοινή εκδοχή του διαβήτη τύπου 1.
Επιπλέον, 16 από αυτούς τους δείκτες έχουν συνδεθεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού σε προηγούμενες μελέτες, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να υπάρχει γενετική σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Communications Biology.
Περίπου το 5 έως 10% των Καυκάσιων ασθενών που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1 έχουν μια μη αυτοάνοση διάγνωση. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι πρέπει να παίζουν ρόλο διαφορετικοί μηχανισμοί. Σε αυτή τη μελέτη, ερευνητές και συνεργάτες του CHOP μελέτησαν 18.949 ασθενείς ευρωπαϊκής καταγωγής, συμπεριλαμβανομένων 6.599 ασθενών με διαβήτη τύπου 1 και 12.323 ασθενείς που εντάχθηκαν σε ομάδα ελέγχου. Η μελέτη διαπίστωσε 957 ασθενείς με χαμηλές βαθμολογίες γενετικού κινδύνου για διαβήτη τύπου 1, και μέσω μιας ανάλυσης με επίκεντρο τη μελέτη γονιδιώματος (GWAS), αυτοί οι ασθενείς συνέβαλαν στους 41 νέους γενετικούς δείκτες που ανακαλύφθηκαν για διαβήτη τύπου 1.
Ιογενείς λοιμώξεις και διαβήτης τύπου 1
Δύο από αυτούς τους πρόσφατα αναγνωρισμένους δείκτες θεωρήθηκαν κοινές παραλλαγές και ένας δείκτης συνδέθηκε με τη σηματοδότηση ιντερφερόνης που σχετίζεται με ιογενή λοίμωξη με γρίπη, γεγονός που υποστηρίζει προηγούμενα ευρήματα ότι οι ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν ορισμένες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1. Άλλοι δείκτες σχετίζονται με την παγκρεατίτιδα, τον υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος και την παχυσαρκία, όλες τις καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 1.
“Θα πρέπει να γίνει περισσότερη έρευνα για να καθοριστεί η ακριβής φύση της επίδρασης αυτών των γενετικών τόπων στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 1 και αν είναι πραγματικά διακριτές από τις γενετικές αιτίες της αυτοάνοσης μορφής της νόσου”, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Hakon Hakonarson, MD, PhD, Διευθυντής του Κέντρου Εφαρμοσμένης Γονιδιωματικής στο CHOP. “Αυτές οι σπάνιες παραλλαγές μπορεί να υποδηλώνουν την πιθανότητα σπάνιων συνδρομικών τύπων ασθενειών που έχουν κλινικά χαρακτηριστικά τόσο του διαβήτη τύπου 1 όσο και της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού που δεν έχουν εντοπιστεί προηγουμένως”.
Με πληροφορίες από Medical Xpress